Een andere belangrijke ‘hotspot’ is in die jaren jongerencentrum i’Varca in Lintelo bij Aalten. Een vaste groep headbangers neemt daar wekelijks plaats aan de grote ronde tafel als waren zij De ridders van de Ronde Tafel. Met in hun knuisten knalpotten Grolsch in plaats van zwaarden worden daar de nieuwste metal-platen beleefd en besproken en worden wilde plannen gemaakt voor op te richten bands of een volgend concertbezoek zoals bijvoorbeeld de warming up show voor het Monsters Of Rock festival van het dan erg populaire Helloween uit Duitsland dat De Pol in Aalten aan flarden speelt op 30 juli 1988. Of het festival met onder anderen Astray, Oblivion en Social Disaster op 4 november 1988, eveneens in De Pol.

Midden jaren ’80 ontstaan harde bands zoals bijvoorbeeld Astray, Oblivion en Social Disaster, afkomstig uit de omgeving Varsseveld/Dinxperlo/Terborg. Eigen werk wordt door deze bands afgewisseld met covers en een enkele demo verschijnt. Eind jaren ’80 ontstaan dan bands als Doxology uit omgeving Hengelo-Gelderland en het later ook internationaal succesvolle Wicked Mystic uit omgeving Dinxperlo, die hun eerste demo’s uitbrengen en veel optreden binnen en buiten de regio.

Imago en leefstijl

Lang haar, strakke spijker- of stretchbroeken, band t-shirts, leren jassen, spijkerjassen met opnaai-emblemen, kogelriemen om je middel, studs om je onderarmen, ja, zo ziet de metalhead vanaf medio jaren ’80 er uit. Er is dan nauwelijks aan dergelijke merchandise te komen. Bestellen via bijvoorbeeld platenlabel Neat Records is een mogelijkheid. Vrij vlot daarna kun je bij Plato in Enschede of platenzaak Entjes in Vroomshoop terecht voor deze spullen. Vanaf medio jaren ’80 runt een echtpaar een kraampje met metal t-shirts, vlaggen en dergelijke op de wekelijkse markt in verschillende plaatsen. Later biedt ook Het Keldertje in Doetinchem deze waar aan. In het begin zijn er nog geen studs, dus maken de jongens zelf leren armbanden met spijkers of ijzeren punten. Deze punten worden ook eigenhandig door de spijkerjas geslagen, alles om er maar zo ruig mogelijk uit te zien, net als de favoriete bands, maar ook anders dan anderen. Het gaat erom je af te zetten tegen en je te onderscheiden van de massa die meeloopt met de populaire muziek uit de hitlijsten.

Levert dit ruige imago en de bijpassende leefstijl van groepsvorming, concertbezoek, kroegen, roken en veel bier drinken wel eens problemen op thuis, in het dorp, op school of werk? In het algemeen achteraf bekeken nauwelijks, maar er zijn uitzonderingen. Neem de verjaardag of bruiloft waar je per se dat Iron Maiden shirt aan wilt en anders ga je niet. Of de ouders die maar blijven zeuren over wanneer je nu eindelijk eens naar de kapper gaat. De middelbare school, waar je een groepje headbangers hebt dat wordt nagekeken en soms uitgelachen. Of een docent die er niets van begrijpt en de bandnaam Accept als grapje omvormt naar Accept-giro. Ook worden natuurlijk de schooltassen volledig onder gekliederd met ruige bandnamen, logo’s en omgekeerde kruizen. Dat baart wel opzien. Vaak reageert de omgeving alsof men water ziet branden omdat het een geheel andere wereld is voor die mensen. Dit onbegrip merk je ook bij gitaarlessen. De muzikanten willen metalnummers leren en dat soort muziek wordt niet aangeboden door de docenten. De metalmuzikanten moeten het allemaal zelf uitvinden en dat doen ze dan ook. Metal was en is nog altijd heel erg ‘Do It Yourself’. Alles zelf doen. Gewoon live spelen totdat je er bij neervalt en zo je publiek opbouwen. Alle grote metal bands hebben zo carrière gemaakt, zonder uitzondering.