“Zelf ben ik meer een omgevallen platenkast”

De oude muziek van Mummy’s a Tree is een belangrijke inspiratiebron voor de nieuwe plaat. “Enerzijds hebben we geprobeerd bepaalde elementen vast te houden of uit te vergroten en tegelijkertijd hebben we ook dingen weggegooid en nieuwe benaderingen uitgeprobeerd”, filosofeert Luiten. “We hebben allemaal een heel andere manier van luisteren en met muziek omgaan. Stefan luistert bijvoorbeeld meer selectief. Hij kent bepaalde muziek door en door, terwijl heel veel andere muziek langs hem heen lijkt te zijn gegaan. Zelf ben ik meer een omgevallen platenkast, ik heb een uitgesproken, eclectische smaak en een achtergrond in geïmproviseerde en experimentele muziek. Voor mij is Mummy’s a Tree een soort thuiskomen bij het liedje en de popmuziek”. De band heeft veel inspiratie gehaald uit elkaars manier van naar muziek luisteren en kijken, maar er zijn ook tal van bands en artiesten die een doorlopende bron zijn van improvisatie zoals the Beatles, David Bowie, Brian Eno, Pink Floyd, Ennio Morricone, John Frusciante, Grizzly Bear, Wilco, Tame Impala, Radiohead en Tim Buckley. “We trekken als nomaden door de muziekgeschiedenis”.

“Gevoel van heimwee en afgesneden zijn”

Waar haalt de band voor de teksten inspiratie vandaan? Luiten: “Teksten ontstaan meestal uit flarden, intuïtief, soms tijdens improvisaties in de oefenruimte waarna het lang ploeteren en schaven is om er een min of meer coherent geheel van te maken. Ik denk zelf dat de meeste teksten een existentiële kern hebben over het mens-zijn in een complexe en verwarrende wereld. Het gevoel van heimwee en afgesneden zijn, maar toch ook van hoop en liefde. We noemen het zelf wel eens blues voor de 21e eeuw”. In de beginfase dat we aan Goodbye Stratosphere hebben gewerkt maakte (de uit Sinderen afkomstige) bassist Gerco Hiddink deel uit van de band. Hij heeft een aantal van de teksten op geheel eigen wijze uitgewerkt.”