
‘Driehonderdtachtig euro boete voor het spelen van een liedje in de trein’ las ik laatst. Dan ben je toch verdomme écht wel het spoor bijster! Niet iedereen is gesteld op dit soort opgedrongen amusement en gezelligheid. Het kan zijn dat mensen niet durfden te zeggen dat het voor hen niet hoefde. Ik geef de NS gelijk. De trein hoort een neutrale, voor iedere reiziger vertrouwde omgeving te zijn. Optreden doe je maar op daartoe geëigende locaties’.
Bovenstaand antwoord las ik op Facebook als commentaar op de astronomisch hoge boete!
Maar waarom wil je überhaupt iemand zo zwaar beboeten, vraag ik me af, en is een kleine op maat gesneden verbale reprimande niet genoeg? Zo’n straffe actie is gewoon het werk van een machtswellusteling die er met een sardonisch genoegen nog het tegenwoordige o zo populaire kurkdroge zinnetje aan toevoegt: ‘Omdat het kan!’ ‘Ordnung muss sein he!’ Als schaakstukken op het bord, als dieren in hun territorium, alles moet op de van te voren bepaalde keurige plek.
En daarom lieve, kleine, hulpeloze mensenkindjes, hebben ze voor ons, regeltjes, regeltjes en nóg meer regeltjes verzonnen, tezamen een richtsnoer vormend, dat steeds strakker en strakker om je nekje wordt getrokken.

Nou had de desbetreffende muzikant iedereen in het treinstel gevraagd of hij mocht spelen en ja, er zijn dan mensen die bang zijn om een andere mening te hebben. Ik snap best dat niemand graag met zijn mening geïsoleerd staat middenin een cluppie andersdenkenden. Maar oh jee, wát een apocalyptische chaos zou er spontaan in die tsjoekestsjoek hebben kunnen ontstaan als de mensen ineens vrolijk zouden zijn gaan zingen en dansen. Je moet er toch niet aan denken! De openbaringen van Johannes zouden er niets bij zijn vergeleken.
‘Volgende haltééé: Sodom en Gomora!’
En daarom lieve, kleine, hulpeloze mensenkindjes, hebben ze voor ons, regeltjes, regeltjes en nóg meer regeltjes verzonnen, tezamen een richtsnoer vormend, dat steeds strakker en strakker om je nekje wordt getrokken. Je krijgt als bonus nog een werkelijk adembenemende magistrale vuurpijl cadeau met als klap een exorbitant hoge boete waarin een ‘DAT DOE JIJ DUS NOOHOOIT MEER!’ in doorschittert. Kijk, zo houden we de boel in het gareel. Moet je niet gaan miepen.
In Nederland is het al dik meer dan een halve eeuw zo dat er drie dingen kunnen gebeuren wanneer je bijvoorbeeld als kind aan het voetballen bent en per ongeluk de lederen knikker in het tuintje van een buurman trapt:
De eerste tuinbezitter zal zeggen: ‘Wil je aub een beetje voorzichtig zijn in het vervolg.’ De tweede zal roepen: ‘Donder op met die bal! Ga in je eigen tuin een ravage aanrichten!’ De derde loopt ijskoud naar je bal toe en steekt het ding zonder pardon lek, terwijl zijn vrouw, die er een eindje achter staat, DEMONSTRATIEF met de armen over elkaar heengeslagen zegt: ‘Zo, eigen schuld’.

Wát een triomf!
Van dit laatste type word je er de laatste jaren steeds meer gewaar en het zijn ook dit soort sujetten die zo langzamerhand van dit land een verdomd ongezellig en bovendien zwaar onbeschoft landje maken.

Steun de redactie en word ook lid voor €1 p/week en profiteer van allerlei kortingen bij Achterhoekse podia, festivals, winkels, oefenruimtes, scholen, docenten etc. Lees HIER meer over lid worden.