Quantcast
Channel: Behind the Corner
Viewing all 284 articles
Browse latest View live

Achterhoek – Wat is de waarde van muziekwedstrijden?

$
0
0

Wat is de waarde van muziekwedstrijden?

Winnaars en organisaties over prijzen, publiciteit en gezelligheid.

Door

Meindert Bussink


In het dossier over muziekonderwijs en talentontwikkeling spreekt hoofdredacteur Meindert Bussink met (privé)docenten, directeuren, politici, adviseurs, leerlingen en ondernemers in de muziek. Welke lessen kunnen er worden getrokken uit de gemaakte beslissingen uit het verleden en voor welke (grote) keuzes staan we nu? Op zoek naar een constructieve dialoog over wat het beste en meest duurzame muziekonderwijs is voor de Achterhoek. Wil je meepraten? Graag! Laat hieronder dan je reactie achter.

In de afgelopen weken vielen diverse Achterhoekse muzikanten in de prijzen. Zo wonnen de Winterswijkse raprockers van Lou Patty Rockslag in Gorinchem, de twintigjarige Lizzy Ossevoort uit Halle won de prijs voor jong jazztalent bij Duke Town in Den Bosch, het negentienjarige Lichtenvoordse gitaartalent Mart Hillen (foto links) won de finale van Rabo Onstage in theater Hanzehof in Zutphen en de Doetinchemse band Pulse kreeg tijdens de derde voorronde van het open podium van Amphion de meeste stemmen van het publiek. Binnenkort staat ook de Achterhoekse Band Competitie (ABC) van Stichting Huntenpop Belangen en de DRU Cultuurfabriek alweer voor de deur. De hoogste tijd om eens in te zoomen op de wereld van muziekwedstrijden. Wat zijn de beweegredenen van de organisatoren en waarom doen bands eigenlijk mee? Welke feedback krijgt een band tijdens zo’n wedstrijd en wat kun je daar als band dan mee?

“Jonge muzikanten krijgen de kans om te ervaren hoe het is om op een professioneel niveau, onder druk en met veel publiek op het podium te staan.”

Eigen muziek of een groot publiek

“Ik weet niet of dit in de krant mag, maar volgens een mannelijk jurylid van Rockslag liet Lou Patty zijn ‘voorhuid trillen’” glimlacht zanger en gitarist Roger Heerink trots als ik hem de vraag voorleg. “We hebben net een pauze gehouden van een paar jaar en moesten ons weer in the picture spelen. Dergelijke muziekwedstrijden zijn dan een mooie manier van netwerken en om met andere bands en programmeurs in contact te komen. Wij vinden het van belang dat de locatie tof is en of het een plek is waar niemand ons kent.” De Lichtenvoordse gitarist Hillen wijst voornamelijk op de professionele ervaring van het spelen in theaters die voor hem van waarde is: “Jonge muzikanten krijgen de kans om te ervaren hoe het is om op een professioneel niveau, onder druk en met veel publiek op het podium te staan. Op die manier kunnen ze een kijkje nemen in de wereld van professionele artiesten en peilen of dat iets is waar ze voor willen gaan”. Voor de Doetinchemmers van Pulse is er maar één echte reden om mee te doen aan diverse wedstrijden: “Om onze eigen nummers meer publiciteit te geven en ze aan een zo groot mogelijk publiek te kunnen laten horen” legt frontman Tom Wonnink uit. “Normaal spelen wij een mix van covers en eigen werk, maar bij een wedstrijd spelen we alleen zelfgeschreven muziek.”

“Of het woord wedstrijd of competitie erin zit of niet maakt voor het idee niet zoveel uit. Wij willen gewoon bands kansen geven verder te komen via deze avond, los van de wedstrijd.” Erik Ramaker, Achterhoekse Band Competitie – ABC.

Prijzen en eeuwige roem

“Natuurlijk is het bij muziekwedstrijden appels met peren vergelijken, maar bij winst is zo’n prijzenpakket altijd mooi meegenomen”, weet Heerink die met studiotijd op zak vanuit Gorinchem richting Winterswijk toog. Na de zomer verschijnt er nieuw werk van de band: “We zijn we bezig met nieuw materiaal, maar de afgelopen maanden was het best druk vanwege optredens. We hopen vanaf augustus intensiever bezig te gaan met het schrijven nieuwe songs en gaan dan onze studiotijd verzilveren in Studio 4205 in Gorinchem.” Ook Pulse verwacht na de zomer bij de finale met nieuwe nummers te zullen komen: “We zijn druk bezig met nummers schrijven voor ons tweede album en dit worden meer volwassenen nummers dan op ons vorige album. We hopen de finale natuurlijk te winnen en gaan er alles aan doen om aan het eind van de avond de hoofdprijs ‘eeuwige roem’ aan onze prijzen kast te kunnen toevoegen”, aldus Wonnink.

Samen spelen met bevriende bands

Voor veel bands en ook organisaties draait het niet zo zeer om de uiteindelijke winnaar. Ramaker van ABC: “Of het woord wedstrijd of competitie erin zit of niet maakt voor het idee niet zoveel uit. Wij willen gewoon bands kansen geven verder te komen via deze avond, los van de wedstrijd. Kaf en Koren, Roos van Nijmegen, het klinkt niet als wedstrijd maar het idee is hetzelfde. Daarom is er voor een zeer interessant prijzenpakket gekozen. Een plaats op Huntenpop, studiotijd bij Silvox Studio, een professionele fotoshoot, vijfhonderd cd’s inclusief artwork door De CD Perserij en een jaarlidmaatschap en feature artikel bij Behind The Corner voor je band. Al met al geen kinderachtige prijs lijkt ons. Vorige winnaars zien we ook regelmatig terug in het clubcircuit of bij festivals, dus het werkt!” Lou Patty doet ook mee met de ABC en is natuurlijk blij met de winst in Gorinchem, maar wijst eveneens op de sociale aspecten: “De DRU in Ulft is nou typisch een zaal waar je graag wilt spelen. Als ze jouw band dan uitnodigen om daar te spelen, dan doe je dat gewoon. Er doen ook bevriende bands met de wedstrijd mee, waar we overigens onlangs ook in de Engelenbak The Future Wave Party hebben georganiseerd. Dus het zal meer een gezellige boel worden in plaats van een gespannen wedstrijd” glimlacht Heerink.

Van backstage tot toegift

“We hebben backstage altijd net zo veel energie als op het podium’ vertelt Wonnink van Pulse. “Doordat we backstage altijd zelf al een groot feest hebben, kunnen we die feel ook goed overbrengen op het publiek en de jury. Na ons laatste nummer en wanneer we weer naar de backstageruimte lopen, zeg ik altijd tegen de jongens van de band: ‘Zo, nu alleen dadelijk dat prijsje nog even ophalen’”. Ondanks zijn beheerste optredens, herinnert Hillen zich ook nog wel de spannende momenten: “Twee weken voor de finale kregen alle deelnemers een mail van Rabo On Stage. Daarin werd verzocht om er rekening mee te houden dat, mocht je de finale winnen, je een extra nummer moet zingen als toegift. Nou raakte ik daarvan lichtelijk in paniek. Mijn zangkwaliteiten zijn natuurlijk wel van opvallend niveau, maar om nou als toegift een nummer vocaal ter gehore te brengen, leek mij niet zo’n goed idee” lacht hij. “Uiteindelijk heb ik als toegift een nummer gespeeld dat de mensen die avond nog niet gehoord hadden: Thunderstruck van AC/DC. Gezien de reacties die ik daarop kreeg, denk ik dat ik de juiste keuze heb gemaakt”, glunder Hillen trots.

Knikkende knieën bij de jury

Ik vraag tot slot Ramaker nog naar een leuke anekdote over de ABC en hij glimlacht: “Daarvoor moet je bij Bert zijn, die heeft een geheugen van een olifant”. Ik kijk Bert onderzoekend aan en na een flinke slok van zijn munthee eveneens glimlachend: “Anekdotes over ABC zijn wel erg lastig hoor. Meestal komen de leukste anekdotes überhaupt pas bovendrijven met behulp van een alcoholische versnapering.” “Dus zo maar snel een vaasje van de tap?” stel ik vervolgens voor en voordat ik er erg in heb gebaart Ramaker al enthousiast naar zijn collega van het Schaftlokaal. Het gele gerstenat blijkt te werken. “Nu schiet me net iets te binnen over de allereerste editie”, herinnert Huntenpop-programmeur Bert Messing zich subiet. “Voor de allereerste editie van ABC, toen ik nog een midtwintiger was, hadden we meteen een zware jury met onder meer helden als Rocco Ostermann en Vedran Mircetic die destijds met De Staat een dag later voor 50.000 man op Pinkpop zou spelen, maar ook Gijs Haccou en Joost Gervers. Dus ik dacht: ‘Fijn, zij hebben gelukkig wèl podiumervaring en kunnen mooi het juryrapport vocaal het publiek in slingeren’. Nou, mooi niet dus. Stond ik daar, naast de presentator van die avond Eric Schuurman, voor de eerste keer op een groot podium volop in het licht en er meteen achter kwam dat bier geen medicijn is tegen knikkende knieën.” Op zaterdag 18 juni is de zesde editie van de Achterhoekse Band Competitie (ABC) in de DRU Cultuurfabriek met de bands Sour Mash, Luna and the Sun, Lou Patty, Spectors Wall, Relffoxes, ExxBenT en Lilith Effie.

Steun de redactie en word ook lid voor €1 p/week en profiteer van allerlei kortingen bij Achterhoekse podia, festivals, winkels, oefenruimtes, scholen, docenten etc. Lees HIER meer over lid worden.


Column – Ik hou van alle oude wildemannen

$
0
0

Ik hou van alle oude wildemannen

Door

Rocco Ostermann


Toen Prince ooit gevraagd werd of hij wellicht op Jimmy Hendrix’ schouders had gestaan qua performance-looks, mode, et cetera, antwoordde hij: ‘Nee, meer Carlos Santana’. Da’s natuurlijk een naam die wortel schoot vanuit een behoorlijke bult stierenpoep, want hij is rechtstreeks verwant met zijn fysieke evenknie Little Richard, en zeker ook met big Jim!

Ik heb zo’n avond te pakken waar ik een beetje de weg kwijt ben. Ik heb het idee dat ik me de pleuris werk, en eigenlijk wil ik alleen puike platen maken. Het liefst elke maand één. Ik denk ook dat ik dat kan.Dát is een geloof, en ik val daar liever niet vanaf.

En wat doe ik dan? Ik kijk dan oude concerten van al mijn favoriete oude wildemannen die me ooit op een spoor zetten. Dat vitaliseert me en reanimeert elke muzikale vezel in mijn lijf. Maar dan gebeurt er altijd iets, en ook telkens hetzelfde. Ik zit dan vaak hoofdschuddend en vet grijnzend te kijken, en doe helemaal niets!! Ik ben dan alleen maar blij dat ik naar hen kijk. Ik kan niet stoppen. Zoals je het niet kunt stoppen met verliefd naar je vrouw te kijken, kan ik ook niet stoppen met naar hen te kijken. Wat waren ze mooi, jong, heftig, geil, vol bravoure, revolutionair, onrustig ook!

Kijk eens hoe Richard opleeft op het moment dat hij met zijn net iets te strakke broekie het podium op mag. Dát hebben alle echte wildemannen. Hij leeft compleet op, als een hommeltje in een bloemkelk.

Neede – Behind the Release – The Cool Trick – Ready for Take-off

$
0
0

Neede – Behind the Release –
The Cool Trick – Ready for Take-off

Tekst: Meindert Bussink. Foto: A Nice Try Production.

Door

Meindert Bussink



Loaded Gun, het eerste album van The Cool Trick werd gedraaid in Amerika en verkocht in Japan. Onlangs kwam de band met een nieuwe cd en ik vroeg de heren door wie zij zich op muzikaal vlak laten inspireren? Zonder lang na te hoeven denken somt Markerink snel een lijstje voorbeelden op: “Door bands als The Ramones, The Sex Pistols, Offspring en Normaal. Wij willen het punkrock’n roll genre graag levend houden. Niet alleen omdat we dit genre mooi vinden, maar ook omdat er tegenwoordig niet zo gek veel punk muziek meer in Nederland is” zegt hij verbolgen en raast meteen verder: “Wij nemen geen genoegen met Miley Cirus en Justin Bieber! Dus zorgen wij er zelf voor dat er wat alternatieve muziek bijkomt” Deze enthousiaste en gepassioneerde houding is ook terug te horen op de nieuwe cd die ook toepassing genaamd is “Ready for Take-Off”: “Dit refereert naar de stand van zaken in de band. We zijn er klaar voor om Nederland (en verder) plat te spelen” aldus Markerink. Over de teksten is hij beduidend minder lang van stof: “Deze gaan over dagelijkse dingen zoals liefde, feesten, segway rijden en vliegen in een ruimteschip”.



We zijn er klaar voor om Nederland (en verder) plat te spelen” aldus Markerink. Over de teksten is hij beduidend minder lang van stof: “Deze gaan over dagelijkse dingen zoals liefde, feesten, segway rijden en vliegen in een ruimteschip”.

Beltrum/Lichtenvoorde – Behind the Release – Niki the Saint

$
0
0

Beltrum/Lichtenvoorde – Behind the Release
Niki the Saint

Door

Meindert Bussink



Niki the Saint. Met de lancering van deze nieuwe band met Achterhoekse en Brabantse roots kwam ook de eerste gelijknamige EP met vier nummers uit. Behind the Corner sprak de man achter de Hammond Arno Landsbergen en zangeres Kim Wolterink.

De serie Behind the Release trappen we altijd af met de inspiratiebron voor de muziek. Uit welke vaatjes tappen jullie voor nieuwe inspiratie? “Hooky [drummer Tom, red.] is een kind van de seventies, ook al is hij geboren in de eighties en getogen in de nineties, Kim is een onvervalste hardrocker en ik ben een soulkikker. Het zijn karikaturen, maar als je ze mengt kom je wel behoorlijk in de buurt van de stijl van Niki the Saint” glimlacht Arno Landsbergen.
Op tekstueel vlak laat de band zich graag inspireren door verschillende thema’s: “Ik heb altijd thema’s, soms heel persoonlijk, soms algemeen, in mijn hoofd. Die vormen de basis voor de teksten, maar eigenlijk gaat elk nummer gewoon over De Liefde. Ik zing ook graag over mijn grote voorliefde om de wereld te verbeteren,” aldus een bevlogen Kim Wolterink. Wanneer ik doorvraag wat er zoal te verbeteren valt antwoord ze met een knipoog: “Luister maar naar de EP”.

De EP is opgenomen in de Electric Love studio. Dit is Arno’s privéstudio net buiten Eindhoven: “Het is een oude kippenschuur, aan de buitenkant overgenomen door moeder natuur, maar van binnen vol met versterkers, kabels en gitaren,” aldus de trotse bezitter. “De studio, die tevens dienst doet als repetitiehok, is alleen te vinden na een uitgebreide uitleg per mail om vervolgens onder telefonische begeleiding alsnog te verdwalen op het platteland in Nuenen”, lacht Landsbergen en vervolgt snel: “De mixen van de EP zijn trouwens gemaakt door Roel Blommers, want Kim is groot fan van Roel”.


Zoals altijd, de gear. Gepassioneerd vertelt Landsbergen over de apparatuur die Niki the Saint heeft gebruikt voor het vastleggen van hun pasgeborene: “De goed gebalanceerde Premier Elite drumkit uit 1975 met een tweetal diepe messing en aluminium snares van Hooky. Een Sixties hollowbody bas, van het merk Framus of zo, over een Fender Studio Bass amp uit 1979. Verder nog een kleine National transistor versterker in combinatie met een silverface Fender Twin voor de gitaren, zowel Les Paul als Stratocaster, en tot slot een Hammond A100 orgel over een Leslie 147 versterker en een Clavinet E7 keybord over een Fender Vibrosonic Reverb versterker. Wat betreft de microfoons hebben we vitage exemplaren gebruikt zoals een Sennheiser MD421, AKG D12, Beyer Dynamic M260 en niet te vergeten de AKG D202/D222; de Rocket mic uit de seventies met afzonderlijke laag en hoog capsule die enorm neutraal is en heel goed is te mixen”. Ik laat het typenummergeweld over mij heenkomen en denk aan Behind the Corner-eindredacteur Bert Stoltenborg die niet alleen mijn kinderlijke d- en t-fouten zal corrigeren, maar ongetwijfeld ook dit vakjargonistisch varkentje zal wassen. Arno’s stem brengt me weer terug: “Kim’s leadvocal is opgenomen met een Audio Technica 4033 grootmembraam. Het geheel is zoveel mogelijk live opgenomen naar pc via preamps van de Soundworkshop 1280 en 1600 console; goede analoge late seventies gear uit New York”.

Het duizelt me inmiddels aardig, dus tijd voor een luchtige anekdote. De Beltrumse Wolterink: “Tom is opgegroeid in Lichtenvoorde en ik zelf ben lang deel geweest van de Beltrumse samenleving. Sinds het opnameweekend hebben Tom en ik de overeenkomst dat wij Achterhoekers, als het om de laatste Grolsch uit de koelkast gaat, elkaar eerst bedienen voordat de rest aan de beurt is. Die Brabantse lui kun je net zo goed plezieren met een Bavaria. Arno woont in Amsterdam en kun je zelfs tevreden stellen met een Heineken”, zegt ze inmiddels luid lachend. “Je ziet maar weer dat die karikaturen ook hierin een interessante mix opleveren.”
Tot sluit, waar zijn jullie het meest trots op? Landsbergen: “Tijdens het opnemen van de EP kwam de sound van de band eigenlijk steeds beter bij elkaar. De EP klinkt echt als een geheel. We willen graag met een been in de seventies staan, maar ook een geluid van nu laten horen”. Wolterink vult aan: “We hebben heel duidelijk voor ogen welke sound we willen neerzetten en werken daar hard aan. Het kan altijd beter en daar hebben we zin in!”

“…eigenlijk gaat elk nummer gewoon over De Liefde. Ik zing ook graag over mijn grote voorliefde om de wereld te verbeteren,” aldus een bevlogen Kim Wolterink.



[avia_codeblock_placeholder uid="0"]

Hummelo – Vooruitblikken op Mañana Mañana

$
0
0

Hummelo – Vooruitblikken op Mañana Mañana

Ongedwongen vrij en een veelzijdige programmering

Door

Meindert Bussink


Voorafgaand aan alweer de vierde editie van Mañana Mañana sprak ik met Ilja Vaags van De Feestfabriek: “Mañana Mañana wil een verrijking zijn voor Nederland in het algemeen en de Achterhoek in het bijzonder. Een festival dat ongedwongen en vrij is, waar een toegangsticket niet de hoofdprijs kost, waar je niet op slinkse wijze wordt uitgeknepen. We rekenen bijvoorbeeld geen parkeerkosten, geen servicekosten en kids tot één mete veertig zijn gratis en voorstellingen kosten niet extra” zegt Vaags zichtbaar trots. “De programmering biedt talent een kans en is extreem veelzijdig en daar zijn we trots op: bands met stevige sound tot fluisterstille liedjes. Er is theater, er zijn workshops en ook niet onbelangrijk: we zien de catering als gelijkwaardig programmaonderdeel”. Het eten op Mañana Mañana krijgt dus heel veel aandacht en om die veelzijdigheid nog eens te onderstrepen vult Vaags aan: “Op donderdagavond 16 juni hebben we een extra festivalavond met een klassiek zomeravondconcert. Het Arosa Trio brengt klassiek van wereldniveau. Met een passe partout krijg je een extra festivalavond cadeau! Er zijn ook tickets voor de avond zelf”.

Er ontstaat in de Achterhoek heel veel goede muziek. Een groot deel van de Feestfabriekers speelt in bands, dus voelt zich verwant met de scene.

Ontsnappen

Niet zozeer de Achterhoekse bands, maar de Achterhoekse band maakt het dus speciaal voor de organisatie. Van krimp willen ze bij de Feestfabriek niets weten: “Festivals zijn in deze tijd megapopulair en niet zonder reden. Je kunt even helemaal weg uit de dagelijkse, drukke en prestatiegerichte sleur. Telefoon uit, agenda uit het raam, tentje opzetten, rondje bier halen, in het gras liggen en zien wat de dag brengt. Ontsnappen kan bij Mañana Mañana opperbest en dat is wat ons festival geweldig maakt voor onze bezoekers. Iedereen die komt, komt het jaar erop terug. En dat maakt het ook mooi om het te organiseren; je maakt mensen blij. Verder willen wij, net als we dat met de Zwarte Cross doen, laten zien dat het anders kan. Een extreem veelzijdig evenement in een krimpregio organiseren waar je je als bezoeker gerespecteerd voelt en niet wordt uitgeknepen”.

Achterhoekse muziekscene

De Achterhoekse scene is superbelangrijk voor de Feestfabriek, onderstreept Vaags: “Het gaat ons erom dat het in de Achterhoek gebeurt. Waar je bent geboren maakt niets uit. In de Achterhoek kan veel, je hebt en krijgt de ruimte. Achterhoekers zijn nuchter maar houden heel, heel veel van livemuziek. Er ontstaat in de Achterhoek heel veel goede muziek. Een groot deel van de Feestfabriekers speelt in bands, dus voelt zich verwant met de scene. Je hebt dus wellicht een klein streepje voor als je band uit de Achterhoek komt en je ons een mailtje stuurt maar afkomst is nooit leidend in onze overweging om te boeken. Goede muziek is goede muziek, daar voegt je afkomst toch weinig aan toe”.

“Duik de oefenschuur in en speel je de blaren op je poten“

De toekomst van het festival ziet er volgens Vaags goed uit: “De voorverkoop loopt weer iets beter dan voorgaande edities, het programma is volgens ons weer wat beter en veelzijdiger met bijvoorbeeld prachtige namen als Tim Knol, Hallo Venray, DeLikt en Shantel. De randprogrammering is weer verrassender met Slent Skippy Disco, workshop bodypercussie, Dansen op Kutmuziek en de locatie blijft een grote troef. Dus ik zou zeggen: zorg dat je erbij bent voor de rest van de wereld ons ontdekt”. Over de toekomst van de Achterhoekse popscene durft Vaags niet zoveel te zeggen: “Ik ben geen Leo Blokhuisiaanse meneer, maar wij hopen van harte dat de Achterhoek die creatieve broedplaats blijft en zich als zodanig verder ontwikkelt”. Tot slot, welke tips heeft Vaags voor bands of dj’s die bij Mañana Mañana of de Zwarte Cross willen spelen en draaien? Hij glimlacht: “Bel je kameraden, duik de oefenschuur in en speel je de blaren op je poten. Goede muziek komt altijd aan de oppervlakte drijven”.

Steun de redactie en word ook lid voor €1 p/week en profiteer van allerlei kortingen bij Achterhoekse podia, festivals, winkels, oefenruimtes, scholen, docenten etc. Lees HIER meer over lid worden.

Doetinchem – DjazzVibes biedt meer dan jazz

$
0
0

Doetinchem
DjazzVibes biedt meer dan jazz

Ook veel aandacht voor Achterhoekse muzikanten

Door

Meindert Bussink


Na Hootchiekoe in Varsseveld en Bevrijdingspop Achterhoek in Zutphen, heeft de Achterhoekse festival kalender van 2016 nog een opmerkelijke nieuwkomer. In Doetinchem verrijst komend weekend DjazzVibes. Tussen alle drukke voorbereidingen neemt medeorganisator Gino van Zoligen even de tijd om met Behind the Corner te praten over de nieuwe aanwinst voor de stad en over de locale muziekscene.

Speeddate

Het is allemaal begonnen met een speeddate tussen Van Zolingen en wethouder Kees Telder bij een netwerk-bijeenkomst. Telder komt uit Rotterdam en is toetsenist. Van Zolingen vertelde over zijn carriéreswitch, van de Haagsche lobby en juristerij naar het Doetinchemse om muzikale projecten neer te zetten en meer in de muziekbranche te ondernemen. Er was meteen een klik. “Hij maakte meteen de link naar vereniging DoeJazz die letterlijk kampt met vergrijzing. Zo ontstond het plan om een Jazzfestival samen met DoeJazz neer te zetten dat ook een jonger publiek trekt”, aldus een bevlogen Van Zolingen. Hij sprak vervolgens af met de mannen van DoeJazz [Auke Boonstra en Peter van den Bremen, red.] en met zakenpartner in crime bassist Will Nuruwe: “Er was meteen chemie. Dat is een belangrijke voorwaarde om tot iets te komen”.

“…wij hebben ook een kroegentocht: de DjazzParade met Achterhoekse bandjes als Taco Fruit, Mojo Workin, Jasmin, The Soulmates, Wies Knipping & Emma Lukassen, een jazz trio met Lilian de Jong, Michael Buerger, Raymond Surquin”

Achterhoeker Wies Knipping tijdens de finale van de Sena Young Talent Guitar Award 2015, Bimhuis Amsterdam.


Achterhoekse muzikanten

Naar welke Achterhoekse bands op het festival kijkt Van Zolingen zelf uit? “Naast de grote acts op het Simonsplein met onder andere Berget Lewis, Gallowstreet en Roog, hebben wij ook een kroegentocht: de DjazzParade met Achterhoekse bandjes als Taco Fruit, Mojo Workin, Jasmin, The Soulmates, Wies Knipping & Emma Lukassen, een jazz trio met Lilian de Jong, Michael Buerger, Raymond Surquin. Ik zie eigenlijk uit naar alle optredens. Met dank aan restaurant Gringo’s gaan we ook een publieksprijs uitreiken op zondag in de kerk met het Zo! Gospel Choir en Shirma Rouse voor het beste optreden tijdens de DjazzParade: Gringo’s DjazzVibes Award.”

“De Gallowstreet Brass Band speelt hip-hop, house, New Orleans-brass en veel meer. De onbegrensde energie van de 10 mans formatie blaast je sokken eraf, zodat de voetjes wel van de vloer moeten.

‘Team van ervaren rotten en jonge creatieve geesten’

Van Zolingen vindt het mooi om met een team een festival neer te kunnen zetten: “Het grootste succes vind ik eigenlijk nog wel de samenstelling van ons team van inmiddels tien man: ervaren rotten in het vak, jonge creatieve geesten, een fondsenwerver, dromers en realisten. De gemeenschappelijke noemer is dat wij allemaal jong van geest en open minded zijn. Natuurlijk zijn er ook spannende momenten, met irritaties of onenigheid over de richting, maar uiteindelijk lossen wij het altijd op met humor en relativeringsvermogen.” Het grootste obstakel is volgens Van Zolingen de factor tijd: “Met het aanspreken van bepaalde fondsen zijn strakke deadlines gemoeid en het meekrijgen van instanties als gemeente, horeca, kerk en culturele instellingen vergt masseerwerk en overtuigingskracht. Daar gaat behoorlijk wat tijd in zitten. Maar al doende kom ik ontzettend veel tegen, leer veel van anderen en van mijzelf. Het is mooi om te zien dat anderen enthousiast kunnen raken van je ideeën die ontstaan en daardoor ook concreet uitgevoerd kunnen worden.”

De muziekscene van Doetinchem

Is er volgens Van Zolingen een Doetinchemse muziekscene en wat betekent die voor hem? “Ik weet niet of er echt een Doetinchemse muziekscene is. Er is wel een bepaalde historie in Doetinchem waar anderen veel meer over kunnen vertellen dan ik, zoals bijvoorbeeld een Peter Groeskamp die veel tijd heeft gestoken in het maken van een heel Poparchief van de regio. Dat is mooi. Ik geloof ook meer in de grotere regio. Eigenlijk zoals Behind the Corner dat benadert en in beeld brengt.”

Van Zolingen ziet net als collega Nienke Zonsveld van de Parkparade een rooskleurige toekomst voor het festival en de Doetinchemse popscene: “Er worden deze zomer ontzettend veel festivals georganiseerd in Doetinchem en omstreken, zoals de Parkparade, DjazzVibes, Mañana Mañana, Huntenpop, Zwarte Cross. Hoe meer festivals, hoe meer mogelijkheden voor bands om zich te kunnen presenteren aan het publiek. Dus dat zit wel snor, wat de toekomst betreft!”

Steun de redactie en word ook lid voor €1 p/week en profiteer van allerlei kortingen bij Achterhoekse podia, festivals, winkels, oefenruimtes, scholen, docenten etc. Lees HIER meer over lid worden.

Isolatie deel 2: Geluidsisolatie is gewoon natuurkunde en geen zwarte magie of religie

$
0
0


Isoleer je eigen oefenruimte of studio II

Geluidsisolatie is gewoon natuurkunde en geen zwarte magie of religie

Door

Bert Stoltenborg



Verschenen in Bandcoach magazine #35



In deel 1 over het isoleren van de oefenruimte of studio werden de theoretische aspecten van geluidsisolatie behandeld met praktische informatie aan de hand van een aantal voorbeelden. De tijd van bouwen en verbouwen is nu aangebroken, maar hoe ga je te werkt, waar moet je op letten en wat kun je verwachten van het resultaat?

Stel dat je een oefenruimte wilt realiseren. Je hebt ruimte om een vrijstaand gebouw neer te zetten of een bestaand gebouw aan te passen, de buren wonen een bepaalde afstand verderop en je huisgenoten zijn heel tolerant.

Je moet dus om aan de normen te voldoen de 110 dB(A) die je bandje genereert terugbrengen tot wat op de gevel van de buren wettelijk toegestaan is. Dat is meestal van 7.00 – 19.00 uur 50 dB(A), van 19.00 – 23.00 uur 45 dB(A) en van 23.00 – 7.00 uur 40 dB(A). Daar komt een strafcorrectie bovenop van 10 dB omdat muziek heel herkenbaar is en dus ook heel irritant kan zijn. Maar de buren wonen op x meter afstand, en 20*LOG(X) = Y, dus Y dB isolatie krijg je gratis. Je weet nu dus, afhankelijk van tot hoe laat je wilt spelen, hoeveel isolatie je voor elkaar moet zien te krijgen.

Of je hebt een grote kelder of schuur bij je huis en je wilt daar de oefenruimte bouwen. Als je zelf boven je oefenruimte woont hoef je niet aan een norm te voldoen, maar je wilt uiteraard zoveel mogelijk geluid isoleren.

Een hoop mensen vinden opnemen en afluisteren leuk. De drums en andere luide instrumenten worden elders opgenomen, de rest van de instrumenten en de zang wil je thuis kunnen registreren op je zolder of slaapkamer, terwijl de buren er geen last van mogen hebben.

De producenten van dergelijk materiaal zullen adviseren om het hele vloeroppervlak te ondersteunen met hun materiaal. In de praktijk is het beter om datzelfde materiaal in een vorm te kiezen die eigenlijk veel grotere gewichten kan torsen. Dan snijd je het in blokken, lijmt die op elkaar zodat je meer spouw krijgt en je bespaart erg veel geld omdat veel minder oppervlak materiaal nodig is.



Binnenshuis.

Als je onder je huis in de kelder of in de garage wat wilt, kan dat. Maar dat is geen sinecure. Één van de ultieme voorbeelden van zo’n constructie is te vinden in het weblog van Paul Woodlock op weblog van Paul Woodlock (www.studiotips.com). Daar wordt in bijna vermoeiend detail de bouw omschreven van een garagestudio in Engeland.

Er wordt een betonvloer in een verloren bekisting gestort die zweeft op inverend materiaal. De producenten van dergelijk materiaal zullen adviseren om het hele vloeroppervlak te ondersteunen met hun materiaal. In de praktijk is het beter om datzelfde materiaal in een vorm te kiezen die eigenlijk veel grotere gewichten kan torsen. Dan snijd je het in blokken, lijmt die op elkaar zodat je meer spouw krijgt en je bespaart erg veel geld omdat veel minder oppervlak materiaal nodig is.

Als meerdere ruimten (bijvoorbeeld een opnameruimte en een controleruimte) zijn gepland kun je de vloer gebruiken om de wanden en het dak op te zetten. De berekening van het zwevende materiaal wordt dan aangepast omdat de massa die erop rust toeneemt. Voordeel van deze constructie is dat je heel veel gewicht krijgt en dat daardoor een dynamische vermeerdering van de vloerbelasting door bijvoorbeeld artiesten en/of apparatuur minder snel tot overcompressie van het inverende materiaal leidt.

Als het een enkele ruimte betreft kun je de voorzetwanden en het plafond eventueel aan de bestaande wanden monteren met een systeem met akoestisch ontkoppelende spijkerregels. Zo’n spijkerregel is een speciale constructie die op de basiswand wordt bevestigd en waarop een voorzetconstructie kan worden gemonteerd zonder dat akoestische koppeling plaatsheeft.

In de Alternator-studio in België zijn zo drie oefen/opnameruimten en een controleruimte onder een woning gerealiseerd. De eigenaar zegt dat als er beneden twee bands tegelijk spelen, hij er boven geen enkele last van heeft.

Als er minder isolatie nodig of mogelijk is kan ook worden gewerkt met lichtere scheidingsconstructies. Als bijvoorbeeld een zolder of slaapkamer moet worden geïsoleerd kan worden gewerkt met bovengenoemde spijkerregels.

Daarop wordt een vloer gemaakt van plaatmateriaal zoals triplex, OSB of iets dergelijks. De wanden en het plafond worden van een soortgelijke constructie voorzien.

Er moet in deze gevallen wel zeer goed rekening worden gehouden met de belasting van de vloer: bereken van te voren precies hoeveel gewicht aan apparatuur, meubels en aanwezigen in de ruimte aanwezig is.

Kijk ook naar de bestaande constructie. Dat zijn vaak voor de woningscheidende wanden, als je in een rijtjeshuis woont, spouwconstructies. Het is belangrijk dat je precies weet of en hoe je daarvoor met voorzetconstructies moet werken omdat je heel snel triple leaf-constructies (constructies met drie spouwbladen en twee spouwen) creëert, die de geluidsisolatie juist slechter kunnen maken.

Goede analyse noodzakelijk

Het is onmogelijk om zonder een goede analyse van de situatie te bepalen hoe een isolerende constructie moet worden gerealiseerd. Hoe dik moeten wanden zijn, hoe groot moet de spouw zijn, hoe moeten ramen en deuren worden gedimensioneerd, het moet allemaal worden uitgerekend. Als dit niet wordt gedaan is de kans aanzienlijk dat de ruimte als hij af is niet voldoet (en aanpassen is altijd duur en moeilijk en vaak onmogelijk) of dat alles wordt overdreven, wat heel veel geld kost en niet opweegt tegen wat een goed ontwerp kost. Sommige mensen willen van te voren weten hoe duur de verbouwing wordt om te weten of het wel de moeite waard is. Sorry mensen, maar dit weet je pas als de situatie is onderzocht.

Kierdichting essentieel

Naast massa en massa-veer-massa-systemen is voor isolatie kierdichting essentieel. Als een voorzetconstructie lek is, kan het hele geluidsisolerende effect ervan teniet worden gedaan. Alle kieren, hoe klein ook, moeten worden gedicht. Kierdichting is bij normale deuren en ramen een beperkende factor van de geluidsisolatie. Je kunt de deur zwaarder maken, maar de isolatie neemt niet meer toe omdat het gebrek aan kierdichting dominant wordt. Je moet op een gegeven moment dus met professionele kozijnen werken om meer isolatie te halen. Denk ook aan stopcontacten en doorvoeren van leidingen. Stopcontacten moeten als opbouwelementen op een voorzetconstructie worden gemonteerd en alle doorvoeren moeten zorgvuldig worden gedicht.

Denk aan ventilatiesystemen

In een goed geïsoleerde ruimte kun je heerlijk veel geluid produceren zonder dat je overlast veroorzaakt. Alleen wordt ademhalen op een gegeven moment moeilijk, terwijl het ook lekker warm kan worden. Denk dus aan een ventilatiesysteem en realiseer je dat ventilatie betekent dat er gaten aan de constructie komen die geluid doorlaten, dus je moet een ventilatiesysteem berekenen dat voldoende capaciteit heeft en dat geluid zo goed isoleert dat het niet ten koste gaat van de rest van de isolatie.

Steun de redactie en word ook lid voor €1 p/week en profiteer van allerlei kortingen bij Achterhoekse podia, festivals, winkels, oefenruimtes, scholen, docenten etc. Lees HIER meer over lid worden.

Eibergen – De wederopstanding van het Openluchttheater

$
0
0

Door

Hans Mellendijk


Eibergen – De wederopstanding van
het Openluchttheater

Muziekkoepels in de Achterhoek deel 2

We zijn voor een vervolg op deze serie op zoek naar verhalen over de activiteiten in andere muziekkoepels en openluchttheaters van de Achterhoek. Dus heb je daarover nieuws, mail het naar ons. Op de Drentse culturele site Woest en Ledig staat een serie over muziekkoepels in de diverse Nederlandse provincies.

Een prominente plek in de Achterhoekse popmuziekagenda is het Openluchtheater Eibergen met topartiesten uit het hele land, o.a.: Typhoon, Ilse DeLange, Jett Rebel, Bløf, Kovacs, Rowen Hèze, De Dijk. Maar ook lokale acts komen aan bod. De activiteiten variëren van kindervoorstellingen, dance-events en het Achterhoeks Streekfestival tot theater en popconcerten.

Begin juli is weer het leukste cult-dancefestival van Nederland weer gehouden. Het H.A.N.D. oftewel Have A Nice Day-festival. Al sinds de oprichting wordt het almaar groeiende evenement geroemd om de magische sfeer waarvoor bezoekers van ver buiten de Achterhoek komen. Internationale en nationale namen als Danny Daze, Boddika, Shifted, Sandrien en Matrixxman deelden de 2016-affiche met bekende dj’s uit de regio als De Sluwe Vos, Pitto, Darko Esser, Bas Amro en Brent Roozendaal. Net als voorgaande jaren biedt de organisatie weer busvervoer vanuit verschillende plaatsen in Nederland. Bussen rijden naar Eibergen vanuit Amsterdam, Arnhem, Deventer, Enschede, Hengelo, Nijmegen, Utrecht en Zutphen. 

Voor het symbolische bedrag van 1 Euro kon het theater in erfpacht voor 25 jaar gekocht worden. Dankzij de nieuwe donateurs en 80.000 euro werd de nodige opknapbeurt georganiseerd.

Bestuurslid Raph Schouten vertelt enthousiast over de acties die werden ondernomen. Er werden lokale en nationale ambassadeurs geronseld en zo zetten André Manuel, bekend van Fratsen, Bennie Jolink van Normaal en Huub van der Lubbe van De Dijk zich in. Er werd een donateursweekend georganiseerd dat 650 donateurs opleverde. Voor het symbolische bedrag van 1 Euro kon het theater in erfpacht voor 25 jaar gekocht worden. Dankzij de nieuwe donateurs en 80.000 euro werd de nodige opknapbeurt georganiseerd. Het grasveld tussen tribune en podium werd bestraat. Opvallend is de komvorm. Dat heeft een reden. De vloer kan in de winter met een laagje water gevuld voor een ijsvloer, zodat de jeugd er kan schaatsen. Er is geïnvesteerd in een overkapping.

Dit biedt allerlei kansen die de leefbaarheid van de omgeving vergroten en er zorg voor dragen dat het theater iets van de bevolking is geworden. Er wordt veel en met liefde geïnvesteerd in de betrokkenheid van de bevolking en de nabije omgeving. Ik zie het gedemonstreerd als er schoolklassen oefenen voor hun afscheidsmusical. Ook vinden er uitvaarten plaats. Het leven van wieg tot graf speelt zich in het park af. Met externe subsidies van o.a. de provincie Gelderland werden de tribunes aangepakt. De donateursactie leverde uiteindelijk 1750 donateurs op waarvan 150 zakelijk. Niet alleen uit Eibergen maar ook Berkellandbreed en uit omliggende gemeenten. Ze brengen 36.000 euro jaarlijks in. Eén en ander wordt in een jaarverslag op de website verantwoord. 

Iedereen die nu mocht denken dat het theater volgestouwd is met reclameborden van de lokale ondernemers zal verrast zijn te zien hoe bescheiden deze sponsoren zijn opgenomen in een smaakvol banier. Zoals meer details opvallen. De trapleuningen bij de tribunes zijn van onderen voorzien van verlichting. De stroom wordt voor de helft van de benodigde capaciteit zelf gegenereerd door onopvallende zonnecollectoren die het dak vormen voor de millieustraat. Ook de omgeving van het theater heeft de nodige voorzieningen gekregen zoals logistieke aanpassingen en een hekwerk om het geheel dat een frisse zonnige sfeer uitstraalt. Dit is allemaal gedaan na excursies naar andere theaters om te zien hoe ze het elders doen en wat er beter kan. Deze bevindingen werden vertaald naar de lokale situatie. Reclameuitingen worden consequent ingezet tussen mei en eind september, dan is er een programmering voor alle doelgroepen. Het theater heeft een capaciteit van 1700 personen. Met schermen kan er een kleinere ruimte worden gemaakt zodat er ook een intiemere ambiance van 250 personen mogelijk is.


Het theater is aangesloten bij de landelijke kring van openluchtheaters. Volgend jaar komt deze club in Eibergen bij elkaar. Het theater staat landelijk op de 5e plaats qua aantal bezoekers. Heel bijzonder voor een vrijwilligersorganisatie. Dat werd ook gezien door de Rob de Bes Award van de landelijke VVV waar de organsatie van het openluchttheater in 2014 tweede werd.

Zie meer ondermeer de programmering hier: http://www.openluchttheatereibergen.nl/

In museum De Scheper in Eibergen was in 2014 een expositie te zien gewijd aan ’60 jaar Openluchttheater Eibergen’. Eén van de blikvangers van de tentoonstelling is een replica van de muziekkoepel die als voorloper van het huidige theater op de Zwikkelaarsweide stond. Op de tentoonstelling is veel beeldmateriaal te zien.

Steun de redactie en word ook lid voor €1 p/week en profiteer van allerlei kortingen bij Achterhoekse podia, festivals, winkels, oefenruimtes, scholen, docenten etc. Lees HIER meer over lid worden.


Vorden – 10 Songs: #1 Bell Bottom Blues

$
0
0

Vorden – 10 Songs

#1 Bell Bottom Blues

Door

Stef Woestenenk



10 songs.

10 liedjes die altijd zijn gebleven. Stef Woestenenk gaat op zoek naar de verhalen achter deze nummers. In 1010 woorden steeds zijn verhaal en 10 vragen aan de artiesten zelf!


Op vrijdag  7 juli 1989 sta ik vooraan in de Statenhal in Den Haag. Ik heb me vanaf de tribunes door de menigte gewurmd, het jochie van elf jaar oud wordt door de grote mensen met een glimlach voor gelaten.  Het is onwerkelijk om zo dichtbij de persoon te zijn die ik ken van de elpees, videocassettes en afbeeldingen uit de pop bladen en boeken. Eric Clapton ziet er met zijn Arminipak en lange haar heel anders uit dan op de foto van de binnenhoes van de elpee Backtrackin’,  die ik al zo vaak in mijn handen had: vier plaatkanten met de historie van Clapton. Cream, Blind Faith, Derek and the Dominos en solo werk van mijn grote guitar voorbeeld.

Toen we pas een cd-speler hadden gekocht bij warenhuis Tata Huls in Doetinchem was Backtrackin’ de eerste cd in huize Woestenenk. Het was voor mij een bron van veel informatie over de nummers van Eric Clapton; alle songteksten en mee-spelende bandleden stonden er netjes op vermeld. Daarna verbracht ik bijna elke dag tussen de elpees of de geleende boeken van de bibliotheek,  op zoek naar de verhalen achter de muziek.   

De ballad Bell Bottom Blues klinkt  zo echt en puur. De gitaren huilen en gieren. Clapton en Whitlock zingen hun longen uit hun lijf. Het liedje moet wel over een heel mooi meisje gaan, stel ik mij voor.

‘I don’t want to lose this feeling’  
Eric Clapton staat  voor me.  Na de eerste noot die hij speelt is het duidelijk dat hij het echt is. Het is een enorme kick. Het vierde nummer van het optreden is Bell Bottom Blues. Dat ken ik van een elpee! Ik noem voor mezelf de bandleden op van Derek and the Dominos:  Clapton op gitaar en zang, Jim Gordon op drums, Carl Radle op bas en Bobby Whitlock met zijn mooie rauwe, hoge stem op toetsen. De ballad Bell Bottom Blues klinkt  zo echt en puur. De gitaren huilen en gieren. Clapton en Whitlock zingen hun longen uit hun lijf. Het liedje moet wel over een heel mooi meisje gaan, stel ik mij voor.

Zou het om Patti Boyd gaan, de vrouw van George Harrison waarvoor ook Layla is geschreven? Clapton was namelijk tot over z’n oren verliefd op haar. Bell bottoms, dat zijn toch van die broeken met wijde pijpen? Het wordt  een liedje dat blijft hangen en ik geniet van het concert.  Wanneer ik halverwege de zaal ben op mijn weg terug, komt de band ineens terug op het podium! Ik vond het al zo gek dat iedereen bleef staan… dus dat is een toegift! Buiten op de parkeerplaats koop ik een poster, die nog lang boven mijn bed blijft hangen.

Natuurlijk staat ook Bell Bottom Blues op de setlist en ik hoop dat we met dit nummer de mensen kunnen raken. Na een van de optredens komt een vrouw naar mij toe. Ik had haar vanaf het podium al gezien, ze zat stilletjes aan een tafeltje. Ze grijpt mijn handen en met tranen in de ogen vertelt ze dat ze heeft genoten… “Dit had ik even nodig”,  zegt ze en ze loopt naar buiten.

‘Bell Bottom Blues.. you made me cry’
Tijdens mijn eerste ‘optreden’ imiteer ik Eric Clapton tijdens de playbackshow in het dorp, vlak na het concert van Clapton in Den Haag.  In de feesttent playback ik ‘Wonderful Tonight’ en speel ook live een paar intro’s die ik heb geleerd.  Daarna ben ik muzikant gebleven en de liedjes van Clapton blijven in mijn vingers zitten.  Met een paar muziekvrienden besluit ik om in een soort tribute band Eric Clapton-nummers te gaan spelen. De setlist groeit gestaag tot wel 30 nummers en we mogen als de band ‘Claptunes’ optreden op mooie blueslocaties. De nummers van Cream, Blind Faith en Derek and The Dominos voelen vertrouwd en zijn daardoor soms juist moeilijk om zelf te spelen.  Natuurlijk staat ook Bell Bottom Blues op de setlist en ik hoop dat we met dit nummer de mensen kunnen raken. Na een van de optredens komt een vrouw naar mij toe. Ik had haar vanaf het podium al gezien, ze zat stilletjes aan een tafeltje. Ze grijpt mijn handen en met tranen in de ogen vertelt ze dat ze heeft genoten… “Dit had ik even nodig”,  zegt ze en ze loopt naar buiten.

‘I don’t want to fade away’
Derek and the Dominos. Uren heb ik zitten meepielen met hun nummers. Als band hebben ze een kort bestaan gehad. Van 1970 tot halverwege 1971. Clapton leerde de Amerikaanse bandleden kennen tijdens een tour met Delaney & Bonnie. Toetsenist Bobby Whitlock ging met Clapton mee naar Engeland, waar ze samen nummers schreven. De band speelde op All Things Must Past van George Harrison en nam later de eerste elpee  ‘Layla And Other Assorted Love Songs’ op, waarop ook Duane Allman meespeelde. De band toerde de wereld rond, maar het drugs- en drankgebruik eiste zijn tol. Clapton trekt zich twee jaar lang terug en zwelgt in de drugs, voor hij in 1974 weer terug komt als artiest.  Carl Radle blijft in Clapton’s band bassen en sterft in 1980. Jim Gordon blijkt schizofreen en doodt zijn moeder in 1982. Bobby Whitlock speelde met vele artiesten en schrijft zijn bijzondere  levensverhaal in  ‘A rock ’n roll autobiography’ in 2010. Na het overwinnen van verslavingen gaat het hem goed! In 2009 neemt hij Bell Bottom Blues opnieuw op.

Steun de redactie en word ook lid voor €1 p/week en profiteer van allerlei kortingen bij Achterhoekse podia, festivals, winkels, oefenruimtes, scholen, docenten etc. Lees HIER meer over lid worden.

Behind the Release: Pieter Holkenborg – Zero Return

$
0
0

Nijmegen – Behind the Release

Pieter Holkenborg – Zero Return

Door

Meindert Bussink



Pieter Holkenborg, frontman van Automatic Sam, heeft onlangs een soloalbum uitgebracht in eigen beheer: Zero Return. Deze plaat heeft hij opgenomen  in de oefenruimte van De Staat. Holkenborg vertelt over het opname proces.

Waar haalde je de inspiratie voor de muziek vandaan?

Om eerlijk te zijn kan ik zo geen duidelijke muzikale inspiratiebron voor de muziek op ‘Zero Return’ kunnen benoemen. Iedere muzikanten heeft zo zijn invloeden en die zijn altijd hoorbaar, maar de aanleiding (of inspiratie, zoals je wilt) was meer de situatie waar ik ten tijde van het opnemen en schrijven in verkeerde. Het was een wat verwarrende periode en ik had een boel aan mijn hoofd.

De nummers schieten dan ook alle kanten op, denk ik. Voor mij is het juist daarom een logisch geheel geworden. Of dit voor de luisteraar ook het geval is, durf ik niet te zeggen. In die tijd luisterde ik wel veel naar Velvet Underground, Can en Funkadelic. Als ik ‘Zero Return’ nu luister hoor ik dat soms wel wat terug, maar het is volgens mij vooral een naar binnen gekeerde plaat geworden.

En voor de tekst?

Mooie en minder mooie herinneringen, verschillende frustrerende gebeurtenissen van dat moment en mijn verbeelding.  

Omdat er verder niemand was daar en het oefenhok ergens op een verlaten industrieterrein lag heb ik alle versterkers helemaal opengedraaid. Iedereen die wel eens op een Twin Reverb op een 100 watt Marshall gespeeld heeft weet hoe hard dit gaat. Al mijn kabels had ik aan elkaar gemaakt en ik ben zo ver mogelijk weg gaan staan. Vooral bij het nummer ‘Koolsteeweg’ trilde alles om mij heen. Zelfs de vloer schudde.

Hummelo – Hilltop Howlers op weg naar café en kleine zalen

$
0
0

Door

Eelco Walraven


Hummelo – Hilltop Howlers op weg naar café en kleine zalen

Het liefst speelt Hendrik Jan Lovink in kroegen.
Foto: PR en Rijn Boon.

De Zwarte Cross is een uitzondering, want zijn nieuwe band kan op zijn eigen feestje niet ontbreken, maar het liefst speelt Hendrik Jan Lovink met de Hilltop Howlers in kroegen. “Zoiets als Schiller in Aalten, dat zou perfect zijn”, aldus de gitarist, die vanaf begin dit jaar met zijn nieuwe band in het oefenhok zit.

De band trad onlangs voor het eerst op. “Welkom bij de vuurdoop. Wij zijn de Hilltop Howlers”, sprak zanger Lawrence Mul, waarna de band een klein uur vulde met rootsy rockmuziek vermengd met blues, country en soul. “Het was wel een beetje spannend”, lacht Lovink. “Je merkt dat we de routine nog niet hebben, maar we kwamen er goed in.”

Mul, bekend van The Bloody Honkies en Raw Flowers, is het met hem eens: “Natuurlijk zitten er hier en daar van die beginnersfoutjes, die hoort niemand behalve wij, maar het was een heerlijk eerste show. Ik heb genoten op het podium.”

De opnamen voor het debuutalbum vinden plaats in de Boogie Barn. “We hebben het hier goed voor elkaar. Wij hebben al een paar proefopnamen gemaakt en dat gaat prima.”

Debuutalbum

De band heeft nog geen album klaar, dat staat gepland voor het voorjaar van 2017. De opnamen voor het debuutalbum vinden plaats in de Boogie Barn. “We hebben het hier goed voor elkaar. Wij hebben al een paar proefopnamen gemaakt en dat gaat prima. Waarschijnlijk gaan we de plaat ook zelf afmixen en als dat niet lukt, dan laten we dat iemand anders doen, maar we gaan proberen om het helemaal zelf te doen”, aldus Lovink.

Hilltop Howlers

  • Daan Boers (drums)
  • Geo Wassink (toetsen)
  • Richard Hunting (bas)
  • Bas Schouten (gitaar)
  • Lawrence Mul (zang)
  • Hendrik Jan Lovink (gitaar)

Steun de redactie en word ook lid voor €1 p/week en profiteer van allerlei kortingen bij Achterhoekse podia, festivals, winkels, oefenruimtes, scholen, docenten etc. Lees HIER meer over lid worden.

Boek? Stand/Beeld Achterhoekse Popmuziek

$
0
0

Zullen we een boek maken?

Wat is de stand van de huidige Achterhoeks popcultuur?
Welke Achterhoekse muzikanten moet je echt live gaan zien?
Welke Achterhoekse muzikanten staan (inter)nationaal op het punt van doorbreken?
Wat is de oorzaak van dit succes?
Hoe is de Achterhoekse muzikale infrastructuur georganiseerd?
Welke rollen spelen muziekonderwijs, oefenruimtes, studio’s, podia etcetera?
Wie zijn de drijvende krachten bij organisaties?
Wat is de rol van lokale en regionale overheid?
Welke anekdotes zijn van belang voor de huidige generatie?

Behind the Corner poogt sinds 2012 op dergelijke vragen een antwoord te vinden via de organisatie van en interviews bij events, radio programma’s en het online popmagazine (www.popmag.nl). In 2012 begonnen in de Radstake met maandelijkse bandjesavonden en na ongeveer 15 edities en ruim 75 bands in beeld te hebben gebracht, werden in 2013 en 2014 ruim 30 radio-uitzendingen gemaakt i.s.m. Optimaal FM. Sinds april 2015 zijn ruim 100 artikelen en columns geschreven in het online popmagazine.

“De hoogste tijd om de mooiste verhalen en beelden

te bundelen in één mooi naslagwerk!”

Het plan is om in het najaar van 2016 een full color boek uit te brengen met verhalen, columns, achtergronden, dé BUDA-lijst en mooie foto’s en tekeningen van de redactie van Behind the Corner. Om de haalbaarheid in kaart te brengen, checken we via onderstaand formulier de animo. Afhankelijk daarvan kunnen we inschatten welke oplage, formaat, prijs etc. haalbaar is.

We zijn heel benieuwd en alvast bedankt!!

Namens de hele redactie,

Meindert Bussink

Hoofdredacteur Behind the Corner

Steun de redactie en word ook lid voor €1 p/week en profiteer van allerlei kortingen bij Achterhoekse podia, festivals, winkels, oefenruimtes, scholen, docenten etc. Lees HIER meer over lid worden.

Opinie – Popcultuur verdient een beter businessmodel.

$
0
0


Opinie

Popcultuur verdient een beter businessmodel.


Door

Meindert Bussink


Op zondagmiddag 11 september 2016 was de tweede opname van Behind the Corner radio (binnenkort hier te beluisteren). Naar aanleiding van de commotie rondom de subsidie van de Staat, het wegvallen van steun voor Noorderslag en de crowdfundactie van Behind the Corner was het thema: Financiering van (Achterhoekse) popcultuur.

>> Gasten:
* Joyce Smeltink, fondsenwerver (o.a. DjazzVibes Doetinchem)
* Hajon Westerveld en Bert Messing (voorzitter en programmeur Huntenpop Ulft)
* Wilco Fles (sound engineer en programmeur P8 Terborg)
* Erik Hagelstein (zanger en programmeur Stadsfeest Doetinchem)
* Martine Gaasbeek (Voorzitter OndernemersPartij)

>> Muziek:
* Mart Hillen (winnaar Rabo Onstage 2016)
* Robin Yerah (winnaar Beste singer-songwriter Zutphen 2014)
* Wies Knipping en Emma Lukassen (winnaars DjazzVibes Awards 2016)


Er is veel gezegd en geschreven over het toekennen van subsidie aan rockband De Staat. Ik wil het niet alleen hebben over de financiering van een band, maar vooral over het businessmodel van de gehele popcultuur en dan met name in de Achterhoek. Laten we allereerst deze term even kort definiëren: wat is popcultuur? Pop is een muziekgenre. Naast bijvoorbeeld de grote genre’s klassiek en jazz, wordt onder het kopje pop – populaire muziek – vaak rock- en metal bands, dj’s en hiphop, of reggae of singer-songwriters verstaan. Onder popcultuur vallen bijvoorbeeld werkzaamheden zoals studeren en lesgeven, het repeteren en coachen, het opnemen en optreden, het uitbrengen en promoten, et cetera.

Het businessmodel van de popcultuur is volgens mij nooit volwassen geworden en heeft na de gouden tijden van de cd een flinke knauw gekregen. Daardoor zijn zo’n drie zaken scheefgegroeid die zorgen voor verwarring en onbegrip: de markt, de media en de mentaliteit.

Het businessmodel van de popcultuur is volgens mij nooit volwassen geworden en heeft na de gouden tijden van de cd een flinke knauw gekregen. Daardoor zijn zo’n drie zaken scheefgegroeid die zorgen voor verwarring en onbegrip: de markt, de media en de mentaliteit. Ik ga hier straks dieper op in, maar noem hier een aantal korte toelichtingen. Bij de markt wordt bijvoorbeeld te weinig onderscheid gemaakt tussen hobby muzikanten en professionals. In veel gesprekken over popmuziek worden professionals niet serieus genomen en worden argumenten gebruikt die voor hobby muzikanten van toepassing zouden zijn of andersom. Daarnaast is er te weinig aandacht voor en controle op de popcultuur bij de media, zeker wanneer je het vergelijkt met de sportcultuur. Tot slot kan de mentaliteit bij zowel het publiek, de muzikanten als de rest van de muziekindustrie best verbeteren. Het idee dat muziek gratis te beluisteren is op internet en bands bijna geen vergoeding hoeven voor een optreden, is niet te vergelijken met bijvoorbeeld een bakker die brood bakt.

Om het businessmodel van de popcultuur te verduidelijken, lijkt het me goed om de KIT/WOP-formule (Kosten, Inkomsten, Tijd en Waarde, Opbrengst en Prioriteit) die ik bij de popafdeling van het conservatorium in Amsterdam ook hanteer in het achterhoofd te houden. Hierdoor kun je volgens mij beter appels met appels vergelijken. Met de eerste letter K van Kosten kun je je bij popcultuur afvragen: “Wat zijn de kosten om muziek te studeren, welke kosten maakt een docent om les te geven, wat kost een oefenruimte en wat kost het opnemen en uitbrengen van muziek”. Met de letter I van Inkomsten vraag je je bijvoorbeeld af: Wat verdient een muzikant aan zijn optredens en platen, of wat verdient een muziekdocent met lesgeven? Kosten en Inkomsten moet je ook altijd afzetten tegenover de beschikbare Tijd – de letter T -, want je hebt maar een aantal beschikbare uren per dag, week of maand. Soms kun je bepaalde werkzaamheden niet altijd meten in geld en is het beter om in plaats van Kosten en Inkomsten over Waarde – de W – en Opbrengsten – letter O – te spreken. Welke Waarde heeft dit optreden voor een band of wat is de Opbrengst van deze les? Een docent kan bijvoorbeeld een gratis proefles aanbieden en daarmee niet direct Inkomsten genereren, maar de Opbrengst na die les zou wel eens een nieuwe leerling kunnen zijn. Het is altijd goed om na te denken welke werkzaamheden het meest belangrijk zijn op dit moment. Waar ligt de Prioriteit, de letter P.

De harde realiteit is dat veel muzikanten te horen krijgen als ze ergens mogen optreden dat er geen geld is om hen te betalen, maar dat ze met het optreden mooie promo voor de band maken. Maar wie durft naar de bakker te gaan en te zeggen: “Ik heb geen geld om je te betalen, maar als ik jouw brood eet is dat mooie promo voor jouw zaak?”. Wat Kost dus een brood en wat Kost een optreden? Een brood kost een paar euro en een optreden kost niks, maar soms een paar honderd euro of ook paar duizend euro. Wat is dan de Waarde van een brood en wat is de Waarde van een optreden? Als iemand zijn lievelingsbrood – ambachtelijk desembrood met lokaal geoogst speltzaad met Chileense rozijnen koopt voor de verjaardag van oma – dan heeft het brood een speciale waarde. Als iemand een optreden doet op een speciaal moment waar iemand jaren later nog bepaalde herinneringen aan heeft, dan is dat ook van een bepaalde waarde. Wanneer het brood een paar euro kost en een optreden van de band gratis is, dan krijgt de bakker Inkomsten uit geld en de muzikant moet het doen met andere Opbrengsten zoals promotie, maar een muzikant kan zijn Kosten niet betalen met alleen (promotionele) Opbrengsten. Die heeft ook Inkomsten nodig.

Een bakker die zijn ingrediënten heeft betaald, een dure machine heeft aangeschaft, een paar uur in de keuken heeft gestaan om dat brood te maken, een website en flyers heeft laten maken om reclame te maken, misschien nog personeel betaalt om de broodjes in de winkel te verkopen en, oh ja, een opleiding heeft gevolgd om te leren bakken. Vervang een aantal woorden en dan kan deze opsomming worden toegepast op het beroep muzikant: het gaat er om dat die muzikant zijn snaren heeft betaald, een duur instrument heeft aangeschaft, een paar uur in de oefenruimte heeft gestaan om dat nummer te maken, een website en flyers heeft laten maken om reclame te maken, misschien nog personeel betaalt om de muziek in de winkel te verkopen en oh ja, een opleiding heeft gevolgd om te leren musiceren. Alleen de bakker wordt betaald met inkomsten en de muzikant met vage opbrengsten. Dan nu de toegekende subsidie van De Staat en ik citeer graag even de reactie van mevrouw Gaasbeek:

Afsluitend zou ik graag op drie punten van mevrouw Gaasbeek willen reageren en dit koppelen aan mijn eerder genoemde voorbeelden. 1. Een commerciële band verdient geen subsidie. 2. Het doortrekken van de vergelijking van kunst met het bedrijfsleven. 3. Voorstel om nieuwe energie of duurzaamheid te subsidiëren. Allereerst een commerciële band verdient geen subsidie. Hoeveel commerciële bedrijven die zich bezighouden met innovatie en duurzame energie worden ook gesubsidieerd en om welke bedragen gaat het dan? KIT/WOP-alert. Wat is de Waarde van die innovaties als je er zelf niet gebruik van maakt en maakt dat uit? Niet iedereen wil bijvoorbeeld een elektrische auto, de nieuwste apps of zonnepanelen op dak. Wat is de Waarde van de muziek van De Staat als je er zelf niet naar luistert en maakt dat uit? Wie bepaalt wat van Waarde is? Daarvoor verwijs ik dan eveneens graag naar de regels van dit land. Iedere band kan volgens de regels een subsidie aanvraag doen. Een commissie bepaalt vervolgens volgens de regels wie wel of niet wat krijgt. Dan kom je terecht bij de vraag wie extra geld nodig heeft of verdient. Dit kun je volledig aan de markt overlaten, maar in het geval van de muziek is dit dus lastig. Daarmee ben ik meteen bij punt twee. De vergelijking van kunst met het bedrijfsleven zou ik graag nog een stap verder willen doortrekken, want ‘het bedrijfsleven’ is helemaal niet te vergelijken met de mark van popmuziek. Het voorbeeld van de bakker illustreert deze scheve vergelijking. Tot slot punt drie. Het voorstel om nieuwe energie of duurzaamheid te subsidiëren verdient ook een kanttekening. Zie hiervoor mijn antwoord op vraag één: Hoeveel commerciële bedrijven die zich bezighouden met innovatie en duurzame energie worden ook gesubsidieerd en om welke bedragen gaat het dan? KIT/WOP-alert.

Steun de redactie en word ook lid voor €1 p/week en profiteer van allerlei kortingen bij Achterhoekse podia, festivals, winkels, oefenruimtes, scholen, docenten etc. Lees HIER meer over lid worden.

‘Er zit muziek in de Achterhoek’ – Gezamenlijke uitwisseling over inzicht en kwaliteit

$
0
0



‘Er zit muziek in de Achterhoek’



Vrijdag 14 oktober 10:00 – DRU Cultuurfabriek Ulft

Wil jij meepraten over de stand en toekomst van de Achterhoekse popsector?
Meld je dan aan via onderstaand formulier.


Op vrijdagochtend 14 oktober 2016 organiseert Behind the Corner i.s.m. het Landelijk Kennisinstituut Cultuureducatie en Amateurkunst (LKCA) een bijeenkomst over zelfontwikkeling in de cultuursector met een speciale focus op de popsector. Muzikanten, ondernemers, muziekdocenten, geluidstechnici, café uitbaters, medewerkers van jongerencentra et cetera zijn van harte welkom vanaf 10:00 in de DRU Cultuurfabriek in Ulft.

Ook zullen er diverse (lokale) fondsen aanwezig zijn die open staan voor een gesprek en graag nieuwe mogelijkheden verkennen. Om de gesprekken goed te kunnen voeren is er slechts plek voor 25 personen. Drankjes en lunch is geregeld.

Ben je een cultuurprofessional in een andere sector of cultureel actief in een (andere) kunstvorm(en)? Kom dan ook om jouw verhaal te delen!


Programma

Voor de pauze.


10.00 Ontvangst met koffie en thee
10.15 Welkom door dagvoorzitter Marlies Leupen

Interview met gitarist, cultureel ondernemer en popmuzieklobbyist Meindert Bussink (Behind the Corner, Popgilde, Guitar Matrix, popafdeling Conservatorium van Amsterdam) en onderzoeker Miriam Geerdes-Gazzah (LKCA)

10.25 Muzikaal optreden
10.30 De muziekcultuur in de Achterhoek
11.00  Opvallende trends bij het zelf muziek (leren) maken
11.30  PAUZE

Met zoveel mogelijk spelers uit het Achterhoekse muziekveld willen we bespreken hoe we (nog) meer inzicht, kwaliteit en uitwisseling krijgen in de muzikale infrastructuur in de Achterhoek.

11.45 Hoe krijgen we de muziek-infrastructuur in de Achterhoek nog sterker?
12.15 Afronding en conclusie
12.30 Lunch
[avia_codeblock_placeholder uid="0"]

Steun de redactie en word ook lid voor €1 p/week en profiteer van allerlei kortingen bij Achterhoekse podia, festivals, winkels, oefenruimtes, scholen, docenten etc. Lees HIER meer over lid worden.

Ulft/Vorden – Disco herleeft in de Achterhoek

$
0
0

Dansmuziek mág weer in dit deel van Gelderland

Disco herleeft in de Achterhoek

Door

Jan Colijn


Disco herleeft in de Achterhoek. En dat terwijl voorliefde voor deze muzieksoort voorheen toch zo ongeveer gelijk stond aan vloeken in de kerk. Dit deel van Gelderland vormde immers vooral het walhalla voor de liefhebbers van stevige rock dan wel dialectrock. Maar Achterhoekers blijken wel degelijk te kunnen swingen. Vrijdag 21 oktober is er een disconight in de DRU Cultuurfabriek in Ulft.

Deze regio telt meerdere bands met vooral disco op het repertoire. The Dance Classic Disco Show, Groove on the Roof, terwijl The Etta James Experience een swingende ode brengt aan deze soullegende. Taco Fruit! staat daar met een funky-jazzy repertoire ergens tussenin.


,,Disco is in een regio als Oost-Gelderland altijd een wat ondergeschoven kindje gebleven”, aldus zanger Timmy van Lingen van The Dance Classic Discoshow. ,,Het is toch veel rock wat hier de klok slaat.” Van Lingen, afkomstig uit Vorden, toerde in het verleden met onder anderen Glennis Grace. Volgens de zanger is het vandaag de dag geen schande meer om ervoor uit te komen dat je disco-liefhebber bent. ,,Disco floreerde vooral in de zeventiger jaren. Daarna werd het wat minder, maar er zijn altijd fans van dit genre gebleven. Later heette het dan geen disco meer maar dance, maar de invloeden uit de zeventiger jaren zijn onmiskenbaar overeind gebleven.”

De dertien leden tellende formatie The Dance Classic Disco Show had voorheen veel werk uit de seventies op de setlist, maar tegenwoordig zijn het vooral nummers uit de eighties en nineties. ,,Ook wel werk uit de zestiger jaren. Soul en motown. Maar je merkt toch dat dat echt muziek is voor de pure liefhebber”, aldus collega-vocaliste Hilke Beijer. ,,Bepaalde klassiekers uit die periode zijn onverwoestbaar en die spelen we dan ook nog steeds.”

De band heeft het repertoire de afgelopen tijd echter behoorlijk op de schop genomen. Zangeres Clementine Wolters: ,,Voor nummers uit de eighties en nineties geldt dat ze vooral voor de veertigers pure nostalgie zijn. Daar mikken we met onze band op. Het is bovendien een categorie publiek die vaak ook nog wat te besteden heeft en daarmee interessant is voor zaalhouders. En hoe je het ook wendt of keert: de nummers uit de eighties en nineties mogen dan van wat recentere datum zijn, intussen zijn ze ook uitgegroeid tot regelrechte klassiekers.”

Je merkt dat het publiek het heerlijk vindt om uit z’n dak te gaan, iets waar in de zeventiger en tachtiger jaren in deze regio haast een taboe op rustte. Maar disco mág weer in de Achterhoek.

De formatie Taco Fruit! zegt nadrukkelijk niet in de discoscene te opereren. Welisaar met een knipoog naar disco, maar het repertoire van deze band is allrounder. ,,We zijn opgericht in 2011. Door muzikanten met een duidelijke voorliefde voor funk, jazz en soul. We spelen bekende, maar ook minder bekende covers. Variërend van funk, jazz en soul tot pop. Een stevige basis met een lekkere funky bite, met een fruitige vulling en overgoten met een jazzy sausje, zoals we dat zelf zeggen”, aldus drummer Erwin van Remmen.

Disco kent volgens de slagwerker vele stijlen: ,,En heeft ook zeer zeker hele duidelijke raakvlakken met de muziek die wij spelen. Als opstap naar de disco ontkom je overigens niet aan de oude soulmuziek. Ongeveer een derde van ons repertoire bestaat uit die oude soul, zij het dat we het in een moderner jazzy en funky jasje hebben gestoken.”

Van Remmen heeft zin in het optreden op 21 oktober bij de DRU Cultuurfabriek in Ulft: ,,De combinatie van disco met onze jazzy en funky muziek maakt deze avond geschikt voor een heel breed publiek. Disco als zodanig leeft vooral bij de ‘oudere jeugd’, die weer eens lekker de dansvloer op wil. Een discoavond – aangevuld met onze soul en funky stuff – is bij uitstek geschikt om weer eens een avondje ouderwets te gaan stappen.”

Zie ook:


Poplijst 2016

$
0
0

Achterhoek – De beginjaren van Metal in de Achterhoek

$
0
0


De beginjaren van Metal in de Achterhoek

Tekst: Johan Godschalk. Foto: Archief Johan Godschalk.



No life till leather, we‘re gonna kick some ass tonight.
We got the metal madness, when our fans start screaming it’s right*

Openingszin van “Hit The Lights” op Metallica’s debuutalbum “Kill ‘em All” uit 1983.

Door

Johan Godschalk


Op een zaterdagmiddag in de zomer van 2016 in het altijd heavy Halle neemt een aantal ervaren headbangers plaats op de bank om de puzzel die de beginjaren van de metalmuziek in de Achterhoek is te leggen. Wat was in onze regio de eerste ècht harde band, het eerste metalconcert of -festival, hoe kwam je aan de LP’s en kenmerkende merchandise zoals patches, kogelriemen en studs, waar ging je naar toe om gelijkgestemden te treffen en hoe werd er in die tijd aangekeken tegen het ruige imago van de metalfan?

Aan het woord zijn Mario Tenk (54), Alwin Besselink (49), Hans Konink (52), Wim Konink (57) en Walter Hoenderboom (50). Deze jongens zijn Old school headbangers uut den Achterhoek die eind jaren ’70 in de ban raken van de zich snel ontwikkelende muziekstijl heavy metal en die ook nu nog altijd grote liefhebbers zijn. We schetsen een typerend tijdsbeeld.

Het begin

De J.J.R. OXX Band is eind jaren ’70 de eerste echte harde rockband in de Achterhoek. De jongens vinden de band erg ruig. De Oxx Band is aanmerkelijk rauwer dan Normaal en maakt veel indruk, vooral door het imago. De band gebruikt bij optredens het Wilhelmus als intro en onder de klanken van het vaderlandslied komt Jan van Os met grote horens op zijn helm, gehuld in een berenvel, het podium op. Met zijn basgitaar en motorzaag richt hij in de loop der tijd behoorlijke schade aan podia aan. Wat een brekken! De motorzaag wordt bijvoorbeeld in een onschuldige kroonluchter gestoken en dan knalt de stroom eruit en is de zaal donker. In Zelhem bij café De Ploeg scheurt hij met een motor het houten podium compleet aan diggelen. De band heeft in die tijd bij elk optreden een hele karavaan met motoren achter zich aan. Het is echt een ruige bende en dat spreekt de rockers zeker aan.

“Angeldust uit Ruurlo en omgeving, in 1979 opgericht door de dan nog piepjonge Alwin, is voor zover de mannen weten de eerste echte metal band in de Achterhoek.”


Angeldust/Skullcrusher

Angeldust uit Ruurlo en omgeving, in 1979 opgericht door de dan nog piepjonge Alwin, is voor zover de mannen weten de eerste echte metal band in de Achterhoek. Teaser dat later Vandenberg wordt en Turbo zijn er natuurlijk al wel, maar dat is meer klassieke hardrock. Er zijn veel punk- en hardcorebands in Winterswijk en Doetinchem, veel crossover dus, maar échte metal is er nog niet.

Maar dan treedt bij ‘Den Diek’ in Lichtenvoorde en ‘De Korenaar’ in Halle Angeldust op. De naam Angeldust is gebaseerd op een nummer van de dan zeer populaire band Venom en een band als Black Sabbath heeft ook grote invloed op het imago. De eerste show is in 1982 tijdens het carnavalsfeest in Ruurlo. De organisatie en het publiek hebben er geen idee van wat ze in huis hebben. De zaal is bomvol en bij de ingang worden oordoppen verkocht. De intromuziek wordt ten gehore gebracht door middel van een cassettespeler met een microfoon ervoor. Snaren worden met de knijptang doorgeknipt, midden in de zaal. Dat is sensatie, een beetje zoals The Who ook tekeer gaat. Nummers die worden gespeeld zijn “Speedy’s Coming” van The Scorpions of “100 Miles Per Hour” van Vardis. En natuurlijk werk van Motörhead. Altijd. De wanhopige Prins Carnaval stopt het optreden na een half uur. Angeldust heeft meteen naam gemaakt!

Later dat jaar treedt de band in Halle op in het gebouwtje ‘De Korenaar’ dat bij de Gereformeerde kerk hoort. Hans en Wim zijn bij dit optreden aanwezig en maken foto’s. Ze vinden het optreden ongekend, vernieuwend en vooral: ruig! Het spreekt de jongens enorm aan. Black Lizzard, reeds opgericht in 1978, doet het voorprogramma. Angeldust verandert later de naam in Skullcrusher (naar een nummer van Onslaught), treedt veel op door heel het land en brengt in 1986 de eerste Achterhoekse metal plaat uit getiteld “Metal Deadness”. Dit gebeurt via het Killer Elite Records label (later Cyber Music) van Tedje Vreman uit Varsseveld. Het is een split LP met Second Hell. Uiteindelijk verkoopt het album ergens tussen de 5.000-6.000 exemplaren, nationaal en internationaal. Een heel respectabel aantal!

Andere vroege vogels

Eind jaren ’70, begin ‘80 wordt door sociaal cultureel werk in Harreveld een disco ingericht in dorpshuis ’t Kempken. De disco wordt op vrijdagavond en zondagmiddag gebruikt, vrijdagavond voor Het Betonhok waar hoofdzakelijk hardrock en metal wordt gedraaid voor de oudere jeugd vanaf 16 jaar. Ook ontstaat er een metalscene rondom het lokale café Long John. En er is een zogenaamde hardrocktheek achter café De Boer, met optredens van bijvoorbeeld Jewel en Deafen. De lokale band Metal War ontstaat er rond 1985 en speelt twee jaar later samen met Skullcrusher op het befaamde Metal Attack festival in Eibergen. Dit festival weet voor de 1988-editie internationale toppers als Death Angel, Holy Moses en Kreator naar de Achterhoek te halen, aangevuld met onder anderen ons eigen Disabuse uit Winterswijk. Deze legendarische line-up wordt pas 20-25 jaar later geëvenaard op de metalweide van de Zwarte Cross. Leuk detail: Death Angel uit de San Fransisco Bay Area logeert bij het Witte Paard in Zieuwent.

In Winterswijk is begin jaren ’80 een levendige punk- en hardcore scene ontstaan die zich concentreert rondom Eucalypta, de Chi Chi Club en later ook Elbekurkie. Bands als Cry Of Terror, Winterswijks Chaos Front, Royal Vomit of het reeds genoemde en meest succesvolle Disabuse timmeren letterlijk en figuurlijk keihard aan de weg. Richard Koldeweij in Meddo is erg actief op het metalen vlak en organiseert concerten bij Spiekerman, waaronder shows met Together in 1984 ten tijde van de legendarische LP ‘Dutch Steel’, Allied Forces en ons eigen Angeldust, later Skullcrusher.

Een andere belangrijke ‘hotspot’ is in die jaren jongerencentrum i’Varca in Lintelo bij Aalten. Een vaste groep headbangers neemt daar wekelijks plaats aan de grote ronde tafel als waren zij De ridders van de Ronde Tafel. Met in hun knuisten knalpotten Grolsch in plaats van zwaarden worden daar de nieuwste metal-platen beleefd en besproken en worden wilde plannen gemaakt voor op te richten bands of een volgend concertbezoek zoals bijvoorbeeld de warming up show voor het Monsters Of Rock festival van het dan erg populaire Helloween uit Duitsland dat De Pol in Aalten aan flarden speelt op 30 juli 1988. Of het festival met onder anderen Astray, Oblivion en Social Disaster op 4 november 1988, eveneens in De Pol.

Midden jaren ’80 ontstaan harde bands zoals bijvoorbeeld Astray, Oblivion en Social Disaster, afkomstig uit de omgeving Varsseveld/Dinxperlo/Terborg. Eigen werk wordt door deze bands afgewisseld met covers en een enkele demo verschijnt. Eind jaren ’80 ontstaan dan bands als Doxology uit omgeving Hengelo-Gelderland en het later ook internationaal succesvolle Wicked Mystic uit omgeving Dinxperlo, die hun eerste demo’s uitbrengen en veel optreden binnen en buiten de regio.


“Vaak reageert de omgeving alsof men water ziet branden omdat het een geheel andere wereld is voor die mensen. Dit onbegrip merk je ook bij gitaarlessen. De muzikanten willen metalnummers leren en dat soort muziek wordt niet aangeboden door de docenten. De metalmuzikanten moeten het allemaal zelf uitvinden en dat doen ze dan ook. “

Albums scoren

Hoe kom je in het pre-internet tijdperk in de afgelegen Achterhoek aan de nieuwste metal LP’s en de kenmerkende merchandise zoals opnaai-emblemen, kogelriemen en studs? Vanaf medio jaren ’70 kun je voor het hardere werk al terecht bij platenzaak All In (later heet het LP) van Frank Pasman in Terborg. Vervolgens begint hij ook Fullhouse in Doetinchem en daar wordt veel metal, al dan niet op bestelling, aangeboden. Bij Frank kun je in 1980/81 ook terecht voor de vroegste edities van metal magazine Aardschok, de eerste buttons, opnaai-emblemen en studs. Verder bezoeken de jongens Boudisque en Concerto in Amsterdam om bestelde albums op te halen. Als echte verzamelaars bieden ze tegen elkaar op wie de meest gewilde of obscure albums kan scoren. Kroese in Nijmegen en Plato in Enschede zijn prima zaken en dichtbij huis biedt Kaak in Groenlo het stevigere werk aan. Uit het buitenland wordt geregeld één en ander besteld, maar dit betreft dan meestal demo’s in plaats van albums. Naast Aardschok en Kerrang ontstaan rond 1983/84 andere metal magazines, zoals Rockhard uit Duitsland, maar veel dichterbij ook bladen als Zwaartekracht uit Zutphen, De Headbanger uit Almelo, Crionics uit Vriezenveen, Pantser uit Zutphen of de Heavy uit Noord-Holland.

Imago en leefstijl

Lang haar, strakke spijker- of stretchbroeken, band t-shirts, leren jassen, spijkerjassen met opnaai-emblemen, kogelriemen om je middel, studs om je onderarmen, ja, zo ziet de metalhead vanaf medio jaren ’80 er uit. Er is dan nauwelijks aan dergelijke merchandise te komen. Bestellen via bijvoorbeeld platenlabel Neat Records is een mogelijkheid. Vrij vlot daarna kun je bij Plato in Enschede of platenzaak Entjes in Vroomshoop terecht voor deze spullen. Vanaf medio jaren ’80 runt een echtpaar een kraampje met metal t-shirts, vlaggen en dergelijke op de wekelijkse markt in verschillende plaatsen. Later biedt ook Het Keldertje in Doetinchem deze waar aan. In het begin zijn er nog geen studs, dus maken de jongens zelf leren armbanden met spijkers of ijzeren punten. Deze punten worden ook eigenhandig door de spijkerjas geslagen, alles om er maar zo ruig mogelijk uit te zien, net als de favoriete bands, maar ook anders dan anderen. Het gaat erom je af te zetten tegen en je te onderscheiden van de massa die meeloopt met de populaire muziek uit de hitlijsten.

Levert dit ruige imago en de bijpassende leefstijl van groepsvorming, concertbezoek, kroegen, roken en veel bier drinken wel eens problemen op thuis, in het dorp, op school of werk? In het algemeen achteraf bekeken nauwelijks, maar er zijn uitzonderingen. Neem de verjaardag of bruiloft waar je per se dat Iron Maiden shirt aan wilt en anders ga je niet. Of de ouders die maar blijven zeuren over wanneer je nu eindelijk eens naar de kapper gaat. De middelbare school, waar je een groepje headbangers hebt dat wordt nagekeken en soms uitgelachen. Of een docent die er niets van begrijpt en de bandnaam Accept als grapje omvormt naar Accept-giro. Ook worden natuurlijk de schooltassen volledig onder gekliederd met ruige bandnamen, logo’s en omgekeerde kruizen. Dat baart wel opzien. Vaak reageert de omgeving alsof men water ziet branden omdat het een geheel andere wereld is voor die mensen. Dit onbegrip merk je ook bij gitaarlessen. De muzikanten willen metalnummers leren en dat soort muziek wordt niet aangeboden door de docenten. De metalmuzikanten moeten het allemaal zelf uitvinden en dat doen ze dan ook. Metal was en is nog altijd heel erg ‘Do It Yourself’. Alles zelf doen. Gewoon live spelen totdat je er bij neervalt en zo je publiek opbouwen. Alle grote metal bands hebben zo carrière gemaakt, zonder uitzondering.

Steun de redactie en word ook lid voor €1 p/week en profiteer van allerlei kortingen bij Achterhoekse podia, festivals, winkels, oefenruimtes, scholen, docenten etc. Lees HIER meer over lid worden.

Achterhoek – Behind the Corner en 3voor12 Gelderland slaan handen ineen

$
0
0

Door

Meindert Bussink




Behind the Corner en 3voor12 Gelderland slaan handen ineen

Publicaties worden uitgewisseld en redacties trekken verder samen op

Na de komst van een nieuwe hoofdredactie voor VPRO 3voor12 Gelderland ging het snel. In een kennismakingsartikel gaven Syl Scheffel en Egbert Middelink in de zomer van 2016 aan in de toekomst te willen gaan samenwerken en onder meer Behind the Corner werd bij naam genoemd. Hoofdredacteur Meindert Bussink, tevens oud-hoofdredacteur van 3voor12Amsterdam, pakte de handschoen direct op en na enkele gesprekken was het drietal er snel uit.  

Binnen de beoogde samenwerking handhaven Behind The Corner en 3voor12Gelderland de eigen redactionele koers en identiteit, maar er ontstaat een uitwisseling van de artikelen bij elkaar op de site en op de sociale media.

Steun de redactie en word ook lid voor €1 p/week en profiteer van allerlei kortingen bij Achterhoekse podia, festivals, winkels, oefenruimtes, scholen, docenten etc. Lees HIER meer over lid worden.

Achterhoek – Uitslag Behind the Corner Poplijst 2016: Waar zijn de vrouwen?

$
0
0

Achterhoek

Uitslag Behind the Corner Poplijst 2016
Waar zijn de vrouwen?

Door

Meindert Bussink



Jullie hebben gestemd. De lijst met Achterhoekse meest inspirerende muzikanten en organisaties van 2016 is dus bekend en wordt gedomineerd door mannen. Nu kan ik begrijpen dat de vraagstelling dit wellicht ook insinueerde, maar om nu ook nog te vragen: “Meest inspirerende basisste, toetseniste, gitariste of drumster”, leek me eerlijk gezegd onnodig. Wellicht kunnen we volgend jaar als redactie alvast een aantal suggesties geven? Bij deze neem ik graag alvast een voorschot en nomineer ik bijvoorbeeld de jonge van oorsprong Varsseveldse talentvolle zingende gitaristen Janneke Jolink en Edine Hiddink die afgelopen jaar met hun duo Simplify de finale van het open podium van café Vlaanderen in Delft wonnen, of de Dinxperlose deejay Virea Houthuijzen of de basleeuwinnen Natasja Thijssen-Hulshof uit Halle en Dayenne Wielheesen uit Zeddam? Ach, veel van de muzikanten hieronder hebben ook lang haar.

Steun de redactie en word ook lid voor €1 p/week en profiteer van allerlei kortingen bij Achterhoekse podia, festivals, winkels, oefenruimtes, scholen, docenten etc. Lees HIER meer over lid worden.

Dinxperlo – Houten schoenen nog altijd boven de draaitafels

$
0
0

Door

Meike Wessels



Dinxperlo – Houten schoenen nog altijd boven de draaitafels

Beatmatchen, mixen, in- en outfaden, meer of minder flanger: het dj-vak kent vele technische aspecten waardoor het vooral mannen zijn die de draaitafels bedienen. De rol van de vrouw lijkt onderwerp van een eeuwige discussie. De Achterhoek dient als levend bewijs. “Hier zien meiden het draaien echt nog als een mannenberoep ”, vertelt Lady Virea: dj en administratief medewerkster.

Lady Virea, voorheen DJ Virea, besloot een vrouwelijk element aan haar artiestennaam toe te voegen omdat tijdens elke boeking aan haar werd gevraagd of er een ‘Miss’ of ‘Lady’ voor haar naam mocht staan, voor op de flyer. “Want het trekt meer mensen als ze weten dat de DJ een meid is. Lichtelijk misplaatst”, beargumenteert ze, want Virea ziet zichzelf als een stoere vrouw. Ze wilde geen verwarring meer: voortaan gaat ze door het leven als Lady Virea.

Dikke tieten en goddelijke lichamen

Negatieve reacties heeft ze nog niet gehad. Wel vindt ze dat vrouwelijke dj’s te veel gebruik maken van hun uiterlijk in plaats van hun vaardigheden. Ze werd een poos geleden gevraagd voor een magazine waar enkel vrouwelijke Nederlandse dj’s de content vormen. “Ik bladerde door het tijdschrift en kwam alleen maar modellen tegen. Iedereen was bloedmooi, had dikke tieten en een goddelijk lichaam. Ik dacht: ‘dit is niet eerlijk. Ik ben net een boerin als ik hiertussen sta’”, vertelt ze glimlachend. Virea weet van zichzelf dat ze goed draait en technisch de zaken op orde heeft. “Helaas heb ik niet de looks van Miss Faith, die er prachtig uitziet. De meeste vrouwelijke dj’s zijn gewoon heel knap.”

Iedereen dj

Het vrouwelijke dj-tekort in de Achterhoek vindt ze jammer, maar tegelijkertijd ondervindt ze minder concurrentie, wat weer in haar voordeel werkt. Voor vrouwelijke concurrentie hoeft ze voorlopig niet bang te zijn, voor lokale mannelijke rivalen daarentegen wel. “Ik dacht voordat ik ging draaien dat er geen mannelijke dj’s zijn hier, maar het blijken er ongelofelijk veel te zijn. Het leeft zo erg op het moment dat over vijf of tien jaar iedereen dj is. Daar maak ik me zorgen over.”

Steun de redactie en word ook lid voor €1 p/week en profiteer van allerlei kortingen bij Achterhoekse podia, festivals, winkels, oefenruimtes, scholen, docenten etc. Lees HIER meer over lid worden.

Door

Hans Mellendijk


Eibergen – De wederopstanding van
het Openluchttheater

Muziekkoepels in de Achterhoek deel 2

We zijn voor een vervolg op deze serie op zoek naar verhalen over de activiteiten in andere muziekkoepels en openluchttheaters van de Achterhoek. Dus heb je daarover nieuws, mail het naar ons. Op de Drentse culturele site Woest en Ledig staat een serie over muziekkoepels in de diverse Nederlandse provincies.

Een prominente plek in de Achterhoekse popmuziekagenda is het Openluchtheater Eibergen met topartiesten uit het hele land, o.a.: Typhoon, Ilse DeLange, Jett Rebel, Bløf, Kovacs, Rowen Hèze, De Dijk. Maar ook lokale acts komen aan bod. De activiteiten variëren van kindervoorstellingen, dance-events en het Achterhoeks Streekfestival tot theater en popconcerten.

Begin juli is het leukste cult-dancefestival van Nederland weer gehouden. Het H.A.N.D. oftewel Have A Nice Day-festival. Al sinds de oprichting wordt het almaar groeiende evenement geroemd om de magische sfeer waarvoor bezoekers van ver buiten de Achterhoek komen. Internationale en nationale namen als Danny Daze, Boddika, Shifted, Sandrien en Matrixxman deelden de 2016-affiche met bekende dj’s uit de regio als De Sluwe Vos, Pitto, Darko Esser, Bas Amro en Brent Roozendaal. Net als voorgaande jaren biedt de organisatie weer busvervoer vanuit verschillende plaatsen in Nederland. Bussen rijden naar Eibergen vanuit Amsterdam, Arnhem, Deventer, Enschede, Hengelo, Nijmegen, Utrecht en Zutphen. 

Voor het symbolische bedrag van 1 Euro kon het theater in erfpacht voor 25 jaar gekocht worden. Dankzij de nieuwe donateurs en 80.000 euro werd de nodige opknapbeurt georganiseerd.

Bestuurslid Raph Schouten vertelt enthousiast over de acties die werden ondernomen. Er werden lokale en nationale ambassadeurs geronseld en zo zetten André Manuel, bekend van Fratsen, Bennie Jolink van Normaal en Huub van der Lubbe van De Dijk zich in. Er werd een donateursweekend georganiseerd dat 650 donateurs opleverde. Voor het symbolische bedrag van 1 Euro kon het theater in erfpacht voor 25 jaar gekocht worden. Dankzij de nieuwe donateurs en 80.000 euro werd de nodige opknapbeurt georganiseerd. Het grasveld tussen tribune en podium werd bestraat. Opvallend is de komvorm. Dat heeft een reden. De vloer kan in de winter met een laagje water gevuld voor een ijsvloer, zodat de jeugd er kan schaatsen. Er is geïnvesteerd in een overkapping.

Dit biedt allerlei kansen die de leefbaarheid van de omgeving vergroten en er zorg voor dragen dat het theater iets van de bevolking is geworden. Er wordt veel en met liefde geïnvesteerd in de betrokkenheid van de bevolking en de nabije omgeving. Ik zie het gedemonstreerd als er schoolklassen oefenen voor hun afscheidsmusical. Ook vinden er uitvaarten plaats. Het leven van wieg tot graf speelt zich in het park af. Met externe subsidies van o.a. de provincie Gelderland werden de tribunes aangepakt. De donateursactie leverde uiteindelijk 1750 donateurs op waarvan 150 zakelijk. Niet alleen uit Eibergen maar ook Berkellandbreed en uit omliggende gemeenten. Ze brengen 36.000 euro jaarlijks in. Eén en ander wordt in een jaarverslag op de website verantwoord. 

Iedereen die nu mocht denken dat het theater volgestouwd is met reclameborden van de lokale ondernemers zal verrast zijn te zien hoe bescheiden deze sponsoren zijn opgenomen in een smaakvol banier. Zoals meer details opvallen. De trapleuningen bij de tribunes zijn van onderen voorzien van verlichting. De stroom wordt voor de helft van de benodigde capaciteit zelf gegenereerd door onopvallende zonnecollectoren die het dak vormen voor de millieustraat. Ook de omgeving van het theater heeft de nodige voorzieningen gekregen zoals logistieke aanpassingen en een hekwerk om het geheel dat een frisse zonnige sfeer uitstraalt. Dit is allemaal gedaan na excursies naar andere theaters om te zien hoe ze het elders doen en wat er beter kan. Deze bevindingen werden vertaald naar de lokale situatie. Reclameuitingen worden consequent ingezet tussen mei en eind september, dan is er een programmering voor alle doelgroepen. Het theater heeft een capaciteit van 1700 personen. Met schermen kan er een kleinere ruimte worden gemaakt zodat er ook een intiemere ambiance van 250 personen mogelijk is.


Het theater is aangesloten bij de landelijke kring van openluchtheaters. Volgend jaar komt deze club in Eibergen bij elkaar. Het theater staat landelijk op de 5e plaats qua aantal bezoekers. Heel bijzonder voor een vrijwilligersorganisatie. Dat werd ook gezien door de Rob de Bes Award van de landelijke VVV waar de organsatie van het openluchttheater in 2014 tweede werd.

Zie meer ondermeer de programmering hier: http://www.openluchttheatereibergen.nl/

In museum De Scheper in Eibergen was in 2014 een expositie te zien gewijd aan ’60 jaar Openluchttheater Eibergen’. Eén van de blikvangers van de tentoonstelling is een replica van de muziekkoepel die als voorloper van het huidige theater op de Zwikkelaarsweide stond. Op de tentoonstelling is veel beeldmateriaal te zien.

Steun de redactie en word ook lid voor €1 p/week en profiteer van allerlei kortingen bij Achterhoekse podia, festivals, winkels, oefenruimtes, scholen, docenten etc. Lees HIER meer over lid worden.

Viewing all 284 articles
Browse latest View live